iraklisv
05-12-2010 @ 02:15 | Καλημέρα στοιχοδύτες. | |
φλοισβος
05-12-2010 @ 02:22 | Σήμερα όντως νοιώθω στιχοδύτης.... Πολύ βαθιά νερά για μένα το ποίημά σου. Θα το ξαναδιαβάσω και θα το σχολιάσω όταν θα έχω να πω κάτι ουσιαστικό. Να έχεις μια υπέροχη Κυριακή!!!! | |
aggelos sigalas
05-12-2010 @ 02:26 | ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΗΡΑΚΛΗ. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΟΝΟΜΑΖΕΙς ΤΑ Θ ΚΑΙ ΤΑ Ψ ;ΞΈΡΕΙς ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΕΣΕΝΑ ΘΑ ΕΧΩ ΕΡΩΤΗΣΕΙς. ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
ΚατεριναΘεωνα
05-12-2010 @ 02:43 | ζωντανο!!!! ::yes.:: | |
Γιάννης Ποταμιάνος
05-12-2010 @ 03:08 | Τα κόκκινα ποτάμια της αγνωσίας ρέουν ζεστά
Περιμένοντας μικρή συγκομιδή μιας τεράστιας σποράς
Έχει πολλά διαμάντια
και χρειάζεται πολλές αναγνώσεις
Καλημέρα Ηρακλή
Μπράβο!!!!!!!!!!!
::yes.:: ::yes.:: | |
aprobleptos
05-12-2010 @ 03:13 | Μερικά Ψ εξατμίζονται ζεστά σε υψηλές ταλαντώσεις
Τα ποτάμια του πόνου στερεύουν μπροστά στο θαύμα
Παρηγοριά γι΄ αυτούς που έμειναν στην ίδια τάξη (πλανήτη)
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!! & ΒΑΘΥΣΤΟΧΑΣΤΟ!!!
Εγω θα επιχειρήσω μια ερμηνεια στ Θ & ΣΤΟ Ψ (Ρισκαροντας με ενδεχομενο λαθους) [Θ=Θεος, θάνατος, ψ=ψυχή]
Καλο μεσημερι ΗΡΑΚΛΗ
::theos.:: | |
Ναταλία...
05-12-2010 @ 04:37 | Καταπληκτικό ::yes.:: ::theos.:: ::yes.:: | |
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
05-12-2010 @ 05:15 | ωραιοτατο...............!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |
Celestia
05-12-2010 @ 07:12 | Φανταστικο!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
monajia
05-12-2010 @ 07:32 | ΦΟΒΕΡΟ ΟΛΟ....................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Aνδρέας Lark
05-12-2010 @ 08:35 | ...πρωτοστάτης ο θεός που επιβάλλει τη θέληση του, η αδυναμία της συλλογικής μάζας που κλιμακώνεται στον αφοριστικό στίχο 'περιμένοντας...σποράς' και στον ριψοκινδυνευμένο στίχο '...που έμειναν στην ίδια τάξη'...
Συμπυκνωμένες και περιεκτικές θέσεις γι' αυτό που εσύ πιστεύεις ότι είναι ο κόσμος και η θέση του ανθρώπου...
...προφανώς αγαπάς αυτό που πιστεύεις...και το υποστηρίζεις με άψογη γλώσσα και λεκτική πειθώ...
...απλά θα στο αντιστρέψω και θα πω μικρή σπορά (κόκκος σιναπιού) και μεγάλη συγκομιδή... | |
TAS
05-12-2010 @ 09:05 | άξιες σπερματικές σκέψεις για ελεύθερο διαλογισμό, πάνω στις υψηλές ταλαντώσεις μιας ιεραρχίας που μόλις άρχισε να αχνοφαίνεται στους αμ... | |
φραγκοσυριανος
06-12-2010 @ 03:25 | Η γαλάζια τελεία στο πουθενά χωνεύει ατομικότητες
Το Αιώνιο ξοδεύεται σε νοητικά υποπροϊόντα
Καθώς οι βιομάζες ξερνούν κατακόκκινη απώλεια
Ένα διπρόσωπο Θ διαφεντεύει την υλική υπόσταση
σαν αισθητικά και νοητικά κέντρα τεμαχίζουν το όλο
και η πύρινη σφαίρα ξαναχάνεται πίσω απ΄ τους όγκους
::up.:: ::theos.:: ::up.:: | |
χρηστος καραμανος
06-12-2010 @ 08:47 | ΑΡΕΣΕΙΣ ΗΡΑΚΛΗ!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Rannia . k
06-12-2010 @ 09:06 | Καταπληκτικό Ηρακλή!!!
Την καλησπέρα μου!!!
::theos.:: ::smile.:: ::theos.:: | |
 |
