| ΣυνΑισθήματα
Δώσε μου το χέρι σου να με οδηγεί
Άνοιξε μου την καρδιά σου μυριάκριβα
κι απόθεσε με αμυδρά εκεί
Αφουκράσου το ηχόχρωμα της βροχής
σταλάζει έξωθεν απ’ τις κόγχες των ματιών μου
Κρύσταλλα, τα κατάλευκα μάγουλα, χαϊδεύουν
Γίνονται ποτάμια πλατιά, χείμαρροι
Ανεπαίσθητα παρασέρνουν το εκ βαθέων
ψυχικό ανάβλυσμα
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|