| Πρώτη φορά που εύχομαι
Το χθες να μην θυμηθεί το αύριο,
και σαν πυξίδα καταιγίδας
να μην με παει άλλο στον τιμημένο μου βορά.
Ήρθες εσύ και χάνω τον μπουσουλά
και την πυξίδα
που καυχιόμουνα πως αστραπή δεν την πειράζει
αλλού εσύ τη βγάζεις.
Σε τόπους που χρόνια χλεύαζα
και δεν ήθελα να περπατήσω.
Σε μέρη που γιατί τα μίσησα
ποτέ μου δεν κατάλαβα.
Γιατί απαρνήθηκα την εξερεύνηση
νέας γης μέσα από τα μάτια σου?
Που την πυξίδα μου έκαναν
να ξεχάσει τον μονότονο βορά
και μες τις ιδέες
και τα βάσανα που μ'εσερναν γυμνό
ντυμένος όπως πρέπει
ΣʼΚΟΛΟΥΘΩ .!!!
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|