stixoi.info: Για όλα αυτά που έμαθες κι αγάπησες σε μένα

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	131547 Τραγούδια, 269637 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Για όλα αυτά που έμαθες κι αγάπησες σε μένα

Καπνίζω μέσα στο δωμάτιο κι όλο πίνω/ και με τις μνήμες των φιλιών δάκρυα χύνω/ όλα τα λόγια των τρελών ήταν δικά μας λόγια/ πάρε τις λέξεις τους και κάντα κομπολόγια.. (να τα μετράς Χριστούγεννα στο τζάκι, ένα-ένα!)

[I][B][align=center]Γιά ὅλα αὐτά πού ἔμαθες κι ἀγάπησες σέ μένα..

~~~

Χτυπάει ὁ δείχτης τῶν καιρῶν, τό σήμαντρο ἀνασταίνει
καί τό ρολόι γιόμισε καί δέν ἀντέχει ὥρα
ἔχει φουσκώσει ταραχή σέ τούτη ἐδῶ τή χώρα
καί ὅπου νά ‘ναι, ἀπό στιγμή, κοντεύει γιά νά σπάσει

μέχρι τά δευτερόλεπτα μετροῦν τήν κατηφόρα
καί τήν πορεία πού πήραμε σάν λάθος ριζικό μας
λάθος τό δρόμο πήραμε, λάθος καί τ’ ὄνειρό μας
κι ὁ χρόνος θά ‘ναι βάλσαμο νά κλείνει ὅλο πληγές

τοῦ Ρεβυθούλη τό σακί εἶχα στήν πλάτη χρόνια
καί κάθε βῆμα πού ἔκανα μου στοίχιζε καί κάτι
κουκιά πετοῦσα ἀγάπη μου, μές τά στενά καί σπόρια
νά μή χαθῶ ἀπ’ τό βλέμμα σου, νά γίνω ἡ θωριά σου

ὥσπου τό γράμμα ἔφτασε, τό ‘φερε ταχυδρόμος
ἕνα γεράκι ὁλόμαυρο, μά πιό βαθύ ἀπ’ τό αἷμα
ἦταν τό λεξιλόγιο πού διάβαζε ἡ καρδιά μου
- χωρίσανε οἱ δρόμοι μας, δύο ξένοι εἴμαστε τώρα -

καί τό ρολόι σταμάτησε τούς χτύπους νά μετράει
ποῦ ἔκαναν τά βήματα στά θερινά σοκάκια
ἐκεῖνα τά πλακόστρωτα, μέ κάστανα ψημένα
τό τρένο ἀναχώρησε - Χριστούγεννα χαμένα -

τό νέο χρόνο ἀγάπη μου, τόν πῆρε ἡ κατηφόρα
μακάρι νά μετρούσαμε ἀντίθετα τή φόρα
νά μήν προφτάσουμε νά δοῦμε τά γυαλιά μας
καί τά συντρίμμια πού ἄφηκε στό διάβα τοῦ ὁ τυφώνας

ἐσύ πουλί ἐλεύθερο τό ἔβαλες στά πόδια
κι ἐγώ σά ναυαγός γυρεύω νέα χώρα
κάπου νά προσγειωθῶ, στήν ἀγκαλιά ἑνός βάλτου
- ὁ πρίγκιπάς σου ἀκούμπησε τά ὅρια τοῦ θανάτου -
ἀλλοτινούς καιρούς πού ἐσύ δέ τοῦ μιλοῦσες

καί θεραπεία δέ βρέθηκε γι’ αὐτή σου τήν ἀρρώστια
εἶναι τ’ ἀμίλητο νερό φαρμάκι ὡς τό Τέλος
ποῦ πίνεται μέ δύο γουλιές τίς νύχτες μέ φεγγάρι
ἐκεῖ πού σβήνουν τ’ ἄστρα μές τό μακρινό οὐρανό

συνήθεια ἠθοποιῶν πού ἔμαθαν τό ρόλο
καί ἡ παράσταση γνωστή μέ θεατές τούς φίλους
θά σβήσει ἡ ἀνάμνηση, θά σβήσει καί ἡ μνήμη
- εἶναι τυφλός ὁ ἔρωτας κι ὅταν πεθαίνει ἀλλάζει -
καί γίνεται ἐκδίκηση ζηλείας κι ὀφθαλμαπάτη

καλή σου ὥρα ἀγάπη μου, σού πίνω τή γουλιά σου
ἀπ’ τό ἀμίλητο νερό πού καίει τά σωθικά σου
κι ἀντί γιά τελευταῖο φιλί, σού δίνω αὐτό τό στίχο
“να μέ κρατᾶς ὅπου κι ἄν πᾶς ἐπάνω σου, νά ζήσω...”

Γιῶργος_κ[/align][/B][/I]


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 14 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Γιώργος_Κ 11-12-2010 @ 11:18	δωράκι... http://www.youtube.com/watch?v=C-5QbLkfjqc
Tαπεινό χαμομηλάκι 11-12-2010 @ 11:19	::up.:: ::theos.:: ::yes.:: Πολύ πολύ ωραίο και επίκαιρο!
Γιώργος_Κ 11-12-2010 @ 11:32	Ευχαριστώ χαμομηλάκι ::hug.:: ~~~ Εν αρχή ην το μαύρο ...γιατί τώρα η Πορφυράδα αναβίωσε και σοβάρεψε! Πέταξε από πάνω της το νεανικό, κοριτσίστικο ροζ και ντύθηκε με το χρώμα που της πάει καλύτερα! Πάνε κάπου 5 χρόνια που υπάρχει αυτό το ιστολόγιο και γίναμε πολλοί! Θέλουμε να γίνουμε περισσότεροι με τη συμμετοχή σας... http://porfyrada.blogspot.com/
dante537 11-12-2010 @ 11:47	τρομερή αυθόρμητη εξομολόγηση έξω καρδιάς με όλη την έννοια της λέξης ::yes.:: ::up.::
black.rose 11-12-2010 @ 11:59	οσο για το ποίημα αδελφάκι μου κεντας. οσο για το φιλαρακι μην ξεχνας,το χεις διπλα σου.να ρθω να σου κανω παρεα στο ησυχαστηριο στο καπνο κ την σμιρνοφ;
black.rose 11-12-2010 @ 12:00	οσο για το ποίημα αδελφάκι μου κεντας. οσο για το φιλαρακι μην ξεχνας,το χεις διπλα σου.να ρθω να σου κανω παρεα στο ησυχαστηριο στο καπνο κ την σμιρνοφ;
black.rose 11-12-2010 @ 12:00	οσο για το ποίημα αδελφάκι μου κεντας. οσο για το φιλαρακι μην ξεχνας,το χεις διπλα σου.να ρθω να σου κανω παρεα στο ησυχαστηριο στο καπνο κ την σμιρνοφ;
black.rose 11-12-2010 @ 12:02	τα παιξε το κινητο κ το βγαλε εις τριπλουν.σορρυ.
ALIROS 11-12-2010 @ 12:18	καλή σου ὥρα ἀγάπη μου, σού πίνω τή γουλιά σου ἀπ’ τό ἀμίλητο νερό πού καίει τά σωθικά σου κι ἀντί γιά τελευταῖο φιλί, σού δίνω αὐτό τό στίχο “να μέ κρατᾶς ὅπου κι ἄν πᾶς ἐπάνω σου, νά ζήσω...” ::love.:: ::love.:: ::love.::
stigmi 12-12-2010 @ 04:55	Την καλη μερα μου.. ::yes.:: ..στον ποιητη!!!
Γιώργος_Κ 12-12-2010 @ 07:29	Χρόνια και ζαμάνια Στιγμούλα μας !!! ::hug.:: Χαίρομαι που σε ξαναβρίσκω, ανυπομονώ να σε διαβάσω! Βρες με στο face ... ~~~ Ευχαριστώ όλους τους φίλους, κάθε έναν σας ξεχωριστά !!!
kallia 12-12-2010 @ 13:45	χαιρομαι που σε ξαναβρισκω δασκαλε:) καλή σου ὥρα ἀγάπη μου, σού πίνω τή γουλιά σου ἀπ’ τό ἀμίλητο νερό πού καίει τά σωθικά σου κι ἀντί γιά τελευταῖο φιλί, σού δίνω αὐτό τό στίχο “να μέ κρατᾶς ὅπου κι ἄν πᾶς ἐπάνω σου, νά ζήσω...” ελπιζω να μην ειναι η εμπνευση σου απο προσωπικο βιωμα. εισαι καταπληκτικος:) ::up.:: ::up.:: ::up.::
monajia 13-12-2010 @ 01:21	::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
prince philip 13-12-2010 @ 06:45	καταπληκτικο ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο