stixoi.info: τι να πεις;

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271236 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

τι να πεις;

[align=center][B][I]Άρχισες πάλι να ρωτάς που ήμουν τόσα χρόνια
Που ήμουν όταν έπαιρνες μετάλλια στον στίβο
Στο θέατρο που έπαιζες δεν μ είδες μες το πλήθος
Και πως όταν αρρώσταινες με φώναζες συνεχώς

Ρ
Γενέθλια σου έκανα σε τόπο σκοτεινό
Παράλογο το θέατρο που έπαιζα εγώ
Το νήμα δεν το έκοψα και έπεσα πριν το τέρμα
Δύσκολα μου βαλε η ζωή στης νιότης μου το γέρμα

Άρχισες πάλι να μου λες πως είμαι τώρα ξένος
Για να με πεις πατέρα σου λείπει πια το σθένος
Κουράστηκες να απαντάς σε ξένων ερωτήσεις
Δεν βρίσκεις να χου ούτε δυο οι δυο μας αναμνήσεις

ρ


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Στίχοι για μελοποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Ηρωεες θυματα και θυτες εχουν πληγες

ALIROS 13-12-2010 @ 03:36	::up.:: ::up.:: ::up.::
Ναταλία... 13-12-2010 @ 03:47	Άρχισες πάλι να μου λες πως είμαι τώρα ξένος Για να με πεις πατέρα σου λείπει πια το σθένος Κουράστηκες να απαντάς σε ξένων ερωτήσεις Δεν βρίσκεις να χου ούτε δυο οι δυο μας αναμνήσεις Βγάζει πόνο ελπίζω να μην είναι βιωματικό γιατί πονάει πολύ ::yes.:: ::theos.:: ::hug.::
monajia 13-12-2010 @ 03:48	ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ............. ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ................ ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
prince philip 13-12-2010 @ 06:43	πολυ ωραιο Αλεξανδρε , μπραβο !!!! ::yes.:: ::yes.:: ::theos.::
smaragdenia 13-12-2010 @ 07:11	Πολύ λύπη νκαι παράπονο..... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Αταξίδευτος 13-12-2010 @ 07:26	::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο