Οι δικαιολογίες σώθηκαν.
Μην τις ψάχνεις πια.
Χάθηκαν στο πρώτο φως της αυγής.
Οι σκιές υποχώρησαν ηττημένες παίρνοντας και αυτές μαζί.
Πάψε λοιπόν να στριφογυρνάς
σαν παιδί που έχασε το χέρι της μαμάς του.
Διάλεξε δρόμο και περπατά τον.
Θυμήσου όμως, δική σου η επιλογή, δική σου κι η ευθύνη.
Όλα δικά σου. Τα αγκάθια και τα ρόδα.
Όχι δεν είναι αργά. Ποτέ δεν είναι αργά.
Ξύπνα τη μνήμη μόνο να σου δείχνει τις κακοτοπιές.
