aprobleptos
15-12-2010 @ 16:05 | Εσύ αγαπάς με τον τρόπο που σου έμαθα
και φεύγεις με τον τρόπο που θα μάθω.
Εσύ αγαπάς. Μα αν μ’ αγαπάς προς τι η φυγή σου;
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!! ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑ
::theos.:: | |
idroxoos
15-12-2010 @ 16:11 | ::hug.:: | |
στίχος
15-12-2010 @ 16:20 |
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! συγκινητικότατο......................Μα αν μ’ αγαπάς προς τι η φυγή σου;
| |
oneiropola
15-12-2010 @ 16:40 | Εσύ αγαπάς. Μα αν μ’ αγαπάς προς τι η φυγή σου;
Υπεροχο!!! ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | |
Celestia
15-12-2010 @ 18:01 | Πανεμορφο!!!!!!!!
::love.:: ::hug.:: ::kiss.:: | |
ALIROS
16-12-2010 @ 00:23 | ::love.:: ::love.:: | |
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
16-12-2010 @ 01:57 | υπεροχο...!!!!!!!!!!!!!!!! | |
peiraiotissa
16-12-2010 @ 02:02 | Μα αν μ’ αγαπάς προς τι η φυγή σου;
Nα ένα εύστοχο ερώτημα....χωρίς απάντηση!!!!!!
Καλή σου μέρα κοριτσάκι μου υπέροχο!!!!!!!!!!!! ::hug.:: ::kiss.:: | |
Ενιπεύς
16-12-2010 @ 02:17 | Όταν φύγεις λοιπόν,
θα μάθω τι γεύση έχει η απουσία,
θα τη μασήσω έχοντας τη λαχτάρα μικρού παιδιού
τη στιγμή που τελειώνει την πρώτη του καραμέλα.
Θα είμαι εγώ, το μουσκεμένο μουράγιο των άστρων
κι ο πόνος μια άγκυρα βαθιά βυθισμένη στο σώμα της νύχτας.
Εσύ αγαπάς με τον τρόπο που σου έμαθα
και φεύγεις με τον τρόπο που θα μάθω.
Εσύ αγαπάς. Μα αν μ’ αγαπάς προς τι η φυγή σου;
Χωρίς λόγια... | |
Kostas Houston
16-12-2010 @ 02:35 | Γεια σου Αθανασία. Η γραφή σου μου έλειψε. Αυτό που έγραψες εντελώς διαφορετικό από οτιδήποτε άλλο έχεις γράψεις... Αναρωτιέμαι γιατί μου θυμίζει Καβάφη... | |
monajia
16-12-2010 @ 02:40 | ΦΟΒΕΡΟ........................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
nikarios
16-12-2010 @ 03:26 | Η απουσία γίνεται η παρουσία του ποιήματος σου!!!!!!!!!!!! | |
thea-ch
16-12-2010 @ 03:41 | Όταν φύγεις λοιπόν,
θα μάθω τι γεύση έχει η απουσία,
θα τη μασήσω έχοντας τη λαχτάρα μικρού παιδιού
τη στιγμή που τελειώνει την πρώτη του καραμέλα.
Εσύ αγαπάς με τον τρόπο που σου έμαθα
και φεύγεις με τον τρόπο που θα μάθω.
::theos.:: | |
Aνδρέας Lark
16-12-2010 @ 04:00 | '...στο Χ της σκιάς σου' & '...κι ο πόνος....της νύχτας'-απολύτως κυριολεκτικά μέσα στην ακρίβεια τους ως μεταφορές...! | |
sofiagera
16-12-2010 @ 05:10 | Τα δάχτυλά μου δέκα μικροί, ανέραστοι ερημίτες
::up.:: ::up.:: ::up.::
Κ α τ α π λ η κ τ ι κ ό!!!!!!!!! ό λ ο!!!!!! | |
Ναταλία...
16-12-2010 @ 05:42 | Εσύ αγαπάς. Μα αν μ’ αγαπάς προς τι η φυγή σου
Υπέροχο Αθανασία μου ::yes.:: ::theos.:: ::xmas.:: | |
Αλντεμπαράν
16-12-2010 @ 05:45 | ::theos.:: | |
Rannia . k
16-12-2010 @ 08:03 | Καταπληκτικό Αθανασία μου!!!
Καλό σου απόγευμα!!!
::love.:: ::hug.:: ::kiss.:: | |
elpidakwstopoulou
16-12-2010 @ 10:50 | Θα είμαι εγώ, το μουσκεμένο μουράγιο των άστρων
κι ο πόνος μια άγκυρα βαθιά βυθισμένη στο σώμα της νύχτας.
Εσύ αγαπάς με τον τρόπο που σου έμαθα
και φεύγεις με τον τρόπο που θα μάθω.
ο τρόπος ν αγαπάς μοναδικός κι ο τρόπος που σ αγαπουν ανυπέρβλητος.....οι απουσίες μεσα μας είναι πάντα παρουσίες ..με ή χωρίς !!!!! την αγάπη μου ::love.:: | |
noyfaro
16-12-2010 @ 14:57 | Εσύ αγαπάς με τον τρόπο που σου έμαθα
και φεύγεις με τον τρόπο που θα μάθω.
Εσύ αγαπάς. Μα αν μ’ αγαπάς προς τι η φυγή σου;
::hug.:: omorfo!!!!!!!!!!!! | |
noyfaro
16-12-2010 @ 14:57 | Εσύ αγαπάς με τον τρόπο που σου έμαθα
και φεύγεις με τον τρόπο που θα μάθω.
Εσύ αγαπάς. Μα αν μ’ αγαπάς προς τι η φυγή σου;
::hug.:: omorfo!!!!!!!!!!!! | |
Music_and_coffee
16-12-2010 @ 21:30 | Ο πόνος της απώλειας της αγάπης... και μια ελπίδα που δε λέγεται για την αγάπη της απώλειας του πόνου. | |
poetryf
08-01-2011 @ 03:51 | Σας ευχαριστώ όλους παιδιά... | |
 |
