| |
Βεντέττα.
Δυό ντουφεκιές άκούστηκαν καί πάγωσε ή φύση.
'Ο ήλιος έλαβώθηκε καί έγειρε στήν δύση.
Ματώσανε τά σύννεφα, πού χάνονται μακριά
καί όμίχλη μάς έτύλιξε καί κάθισε βαριά.
Δυό ντουφεκιές άκούστηκαν, μέσα στήν ήσυχία
καί όλοι κοιταχτήκαμε, μέ κάποια άνησυχία.
Δέν ήταν ώρα κυνηγιού, γάμος ή πανηγύρι
καί μ' άγωνία τρέξαμε, έμπρός στό παραθύρι.
Δυό ντουφεκιές άκούστηκαν. Δέν είν' καλό σημάδι.
Περνάει ή ώρα γρήγορα καί πέφτει τό σκοτάδι.
Ξάφνου, μέσ' άπ' τήν νύχτα πρόβαλλε, λευκή σάν ξωτικό.
Μέ τά μαλλιά στό πρόσωπο, ούρλιαζε ''ΦΟΝΙΚΟ''.
Δυό ντουφεκιές χρειάστηκαν, νά χάσει τό παιδί της
κι έκλαψε ή Κρήτη γιά τόν νιό. Θρήνησ' ό Ψηλορείτης.
Ό κύκλος συνεχίστηκε, μέ πόνο καί μέ αίμα.
Ή βεντέττα πήρε τήν ψυχή καί τό κορμί τό ρέμα.
--------------------------------------------------------------------
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
