| |
Διαβρώθηκαν οι άρρυθμες υπό-σχέσεις...
στον ξέφρενο ρυθμό των αναιρέσεων...
συμπληγάδες οι λέξεις...
πύρινο αμόνι οι εκτροχιασμοί...
μάτωσαν τα εφηβικά βήματα...
πάγωσαν οι παλμοί της αναγέννησης...
στις αλλόφρονες εκρήξεις...
Δεν υπάρχουν προσ-ευχές...
σε άπειρους σωρούς από ερείπια...
κλείδωσε η ψυχή...
στην στρατιά των κίβδηλων κραυγών...
αυτ-απάτες που δικάστηκαν...
στις υπομονής το λαβωμένο γόνατο....
Χάραξα διαβατήριο μετανάστευσης...
στην αποβάθρα της φυγής...
όραμα...
η δίοδος μιας απελ-ευθέρωσης...
ίσως...
ανα-καλύψω την εκβολή μιας ανάσας...
ένα γαλάζιο γράμμα...
ένα τρυφερό χάδι...
ανώδυνο από τρικυμίες...
ίσως...
φτερουγίσει η λουφασμένη ψυχή...
στ' απέραντο γαλάζιο...
χωρίς υπόκωφους κεραυνούς...
χωρίς εκτυφλωτικές αστραπές...
μονάχα σε τομές γαλήνης...
άφθαρτους πόθους...
παρθένους έρωτες...
προσκυνόντας την Ζωή...
σε μια όαση...
χωρίς ύπουλα δόκανα...
χωρίς χαράδρες που εγκυμονούν τον θάνατο...
σε μια χώρα...
που η κάθε στιγμή της...
θα αντικατοπτρίζει μια γιορτή...
εξαθλιώθηκαν...
τα τελευταία απομεινάρια της υπομονής...
μην καρτερείς μάταια...
δραπέτευσα...
***
Στέλιος Κ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
