Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271236 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μοναξιά
 

Σε ραγισμένα σ αγαπώ παραπατάω
Και οι ώρες με κοιτούν ειρωνικά
Με λόγια δένω το μυαλό, δεν το βαστάω
Τρέμουν οι σκέψεις στης καρδιάς την αντηλιά

Δεν αναμένω άλλο να με πεις αγαπημένη
Τώρα αντιστέκομαι σε λόγια βαρετά
Πετώ τα άδεια τα σεντόνια απ το μπαλκόνι
Και δεν χωράω πια μέσα την καρδιά

Κοιτώ ένα πάπλωμα στο στρώμα μου αντίκρυ
Με κουκουλώνω μην φανεί η μοναξιά
Είναι η καρδιά σαν πέτρα, έχει σκληρύνει
Δεν της αρκεί να την κοιτάς από μακριά

Περνούν οι ώρες, δεν λέει να ξημερώσει
Η θύμηση σου σαν το κύμα που χτυπά
Ασπρίζοντας, αφρίζει και με βρίζει
Και με τραβάει πέρα στα ανοιχτά.

Στο βλέμμα το τηλέφωνο αναμένει
Να ακούσει την ανάσα σου βαριά
Έχει χαράξει και η φωνή είναι παγωμένη
Τα νύχια μες το πάπλωμα μπήχτηκαν βαθιά.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ας είχε "xώρο" η ψυχή... να τα3ιδεύει...
 
monajia
17-12-2010 @ 04:41
ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ......................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
στίχος
17-12-2010 @ 04:46
Δεν αναμένω άλλο να με πεις αγαπημένη
Τώρα αντιστέκομαι σε λόγια βαρετά
Πετώ τα άδεια τα σεντόνια απ το μπαλκόνι
Και δεν χωράω πια μέσα την καρδιά

Κοιτώ ένα πάπλωμα στο στρώμα μου αντίκρυ
Με κουκουλώνω μην φανεί η μοναξιά
Είναι η καρδιά σαν πέτρα, έχει σκληρύνει
Δεν της αρκεί να την κοιτάς από μακριά

Αποτυπώνεις στιγμές.....................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ταιριαστό το stigmi......................
adespotoi
17-12-2010 @ 04:46
και μαζί και μόνος πάλι νιώθω μόνος...... ::rock.:: ::up.:: ::up.::
peiraiotissa
17-12-2010 @ 05:23
Είναι η καρδιά σαν πέτρα, έχει σκληρύνει
Δεν της αρκεί να την κοιτάς από μακριά

Ζητώ συγγνώμη που δεν είχα διαβάσει ως τώρα....
Απίθανα λόγια και συναισθήματα!!!!!!!! ::hug.:: ::up.::
ALIROS
17-12-2010 @ 05:46
::love.:: ::love.:: ::love.::
Helene52
17-12-2010 @ 06:55
Κοιτώ ένα πάπλωμα στο στρώμα μου αντίκρυ
Με κουκουλώνω μην φανεί η μοναξιά
Είναι η καρδιά σαν πέτρα, έχει σκληρύνει
Δεν της αρκεί να την κοιτάς από μακριά
Καταπληκτικό !!!!!!!!!!!!!!
Καλό μεσημέρι ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
Ναταλία...
17-12-2010 @ 07:14
Στο βλέμμα το τηλέφωνο αναμένει
Να ακούσει την ανάσα σου βαριά
Έχει χαράξει και η φωνή είναι παγωμένη
Τα νύχια μες το πάπλωμα μπήχτηκαν βαθιά.

Πάρα πολύ όμορφο ::yes.:: ::theos.:: ::xmas.::
Pavlos Melas
17-12-2010 @ 08:09
Κοιτώ ένα πάπλωμα στο στρώμα μου αντίκρυ
Με κουκουλώνω μην φανεί η μοναξιά
Είναι η καρδιά σαν πέτρα, έχει σκληρύνει
Δεν της αρκεί να την κοιτάς από μακριά

Περνούν οι ώρες, δεν λέει να ξημερώσει
Η θύμηση σου σαν το κύμα που χτυπά
Ασπρίζοντας, αφρίζει και με βρίζει
Και με τραβάει πέρα στα ανοιχτά.

Στο βλέμμα το τηλέφωνο αναμένει
Να ακούσει την ανάσα σου βαριά
Έχει χαράξει και η φωνή είναι παγωμένη
Τα νύχια μες το πάπλωμα μπήχτηκαν βαθιά.

Πολύ ωραίο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
DimitrisPratsos
17-12-2010 @ 11:59
παρα πολυ ωραιο και το δικο σου ::up.:: ::up.:: ::up.::
aprobleptos
24-12-2010 @ 09:50
Σε ραγισμένα σ αγαπώ παραπατάω
Και οι ώρες με κοιτούν ειρωνικά
Με λόγια δένω το μυαλό, δεν το βαστάω
Τρέμουν οι σκέψεις στης καρδιάς την αντηλιά
ΥΠΕΡΟΧΟ!!!
::yes.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο