Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ζέφυρος
 
Ζέφυρε, έρημε ως έρχεσαι
απ΄τη δύση
σαν πιωμένος στις ταβέρνες
τ΄ουρανού,
αλογατάρη εχεις στην ράχη,
στεναγμού,
που ιππεύει όλες τις μνήμες
που χουν σβήσει.

Κι αν σε πλάση σκοτεινή
μεθοκοπάς
κι αν τα άστρα σε κοιτάζουν
και γελάνε,
όλη γύρω σου τη νύχτα
πως!! σκορπάνε
σαν σε βλέπουν λυπημένο
να περνάς.

Κάποια όστρια κι εσύ
ειχες αγαπήσει
μ΄ένα ανέμισμα στο σώμα
χαρακίρι,
σαν την έχασες την ψάχνεις
στο ποτήρι
και σκορπάς με την πληγή
που χει αφήσει.[/I][I][/I]



θανασης κρουσταλης


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Φαντασίας
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

...κι ακόμα φέγγουν τα θαμπά φώτα της πόλης που μας κράτησε στα χέρια της
 
monajia
18-12-2010 @ 03:55
Κάποια όστρια κι εσύ
ειχες αγαπήσει
μ΄ένα ανέμισμα στο σώμα
χαρακίρι,
σαν την έχασες την ψάχνεις
στο ποτήρι
και σκορπάς με την πληγή
που χει αφήσει.

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΓΙΑΤΡΕ ΜΟΥ.,,,,
ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ..........
::kiss.:: ::kiss.:: ::kiss.::
Ναταλία...
18-12-2010 @ 05:31
Κάποια όστρια κι εσύ
ειχες αγαπήσει
μ΄ένα ανέμισμα στο σώμα
χαρακίρι,
σαν την έχασες την ψάχνεις
στο ποτήρι
και σκορπάς με την πληγή
που χει αφήσει.

Πολύ όμορφο Θανάση ::yes.:: ::theos.:: ::xmas.::
**Ηώς**
18-12-2010 @ 06:57
Κάποια όστρια κι εσύ
ειχες αγαπήσει ::angel.:: ::angel.:: ::kiss.:: καλό μεσημέρι Θανάση..

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο