|
monajia 18-12-2010 @ 06:50 | ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ..........
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ALIROS 18-12-2010 @ 09:05 | Όγκος βαρύς κι ασήκωτος τ' αφέντη μας η κάσσα,
με ζηλεμένονε παρά σε στήθεια σιδερένια
κι ανοιγοκλεί με σφυριχτή -σα δουλευτής- ανάσα
κι ο αφέντης τής χαμογελά με σεβασμό κι ευγένεια.
Κι όταν σχολάσουμ’ όλοι εμείς και μείνει αυτός μονάχος
στην κάσσα δίπλα στέκεται και τηνε καμαρώνει.
Σίδερο η κάσσα, μα κι αυτός μπετόν, ατσάλι, βράχος
κι ανθρώπινο ό,τι τούμεινε μέσα της το κλειδώνει.
Κρύβει τ’ αργάτη τον ιδρό, τον κάματο τ’ αγρότη
κρύβει το δάκρυ τ’ ορφανού, το στεναγμό της χήρας
του ναύτη τον καρδιοσωμό, το γαίμα του στρατιώτη
και της γυναίκας την τιμή και την τιμή της λίρας.
::love.:: ΑΧΘΟΣ ΑΡΟΥΡΗΣ | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|