| |
Σε παίρνω στο τηλέφωνο
κι απάντηση δε παίρνω
της νύχτας μοιάζει η αγκαλιά
λίμνη παγωμένη
αφόρητη σιωπή
της λύπης το φερέφωνο
απόψε με κυκλώνει
πληγώνει σα καρφί
ματώνει το σεντόνι
τα φρένα της καρδιάς
απ ώρα εχούνε σπάσει
αλλή μια νύχτα μοναξιάς
που δε λέει να περάσει
ρεφρεν
και ανησυχώ
πάω να τρελαθώ
έχω βγει στους δρόμους
ρωτάω φίλους κι αστυνόμους
ρεφρεν
αφόρητη σιωπή
κρύο που μαστιγώνει
αγκάθι στη φωνή
άντε να ξημερώνει
τα λόγια της φωτιάς
απ ώρα εχούνε σβήσει
αλλή μια νύχτα μοναξιάς
που δε λέει να μ αφήσει
και ανησύχώ
μην έπαθες κακό
έχω βγει στους δρόμους
ρωτάω φίλους κι άστυνόμους
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
