| |
οσμίζομαι κάποια συνωμοσία των λέξεων
αλλιώς πώς να εξηγήσω την πειθαρχική τους στοίχιση
την σύνταξή τους ανεξαρτήτως
από εντολή ή συγκατάθεσή μου;
και πως μπορώ να ερμηνεύσω την λαχτάρα μου
να αφήνομαι να παρασύρομαι από αυτές
ενώ θα έπρεπε κανονικά- σαν έλλογο ον-
εγώ να τις ορίζω;
διαισθάνομαι κάποιο παιχνίδι πίσω από την πλάτη μου.
αλλιώς πως εξηγείται ενώ είμαι εδώ
έχοντας διάθεση περίφημη,
και αποφασισμένος να γράψω δυο στιχάκια για τη ζωή
και τον εξαίσιο έρωτα που την αποθεώνει,
κι έξαφνα να εμφιλοχωρούν ανάμεσα στις λέξεις,
έννοιες όπως θάνατος, παρακμή , φθορά
και να μου καταστρέφουν την πρόθεση;
και έτσι να βρίσκομαι για πολλοστή φορά,
φριχτά επαναλαμβανόμενος να τραγουδώ την θλίψη
την θλίψη την αναίτια πολλές φορές, την ξένη ;
όλες λοιπόν οι ασκήσεις μου περί ελέγχου του ανεξέλεγκτου
πήγαν περίπατο;
όλα τα λόγια των σοφών δασκάλων για δήθεν κυριαρχία του μυαλού
πάνω στα λόγια, στις προθέσεις και τις πράξεις
ήτανε λόγια κούφια;
ή να υποθέσω μήπως την ύπαρξη μιας δύναμης ανώτερης
που καθοδηγεί την σκέψη και τα χέρια μου
τα χέρια μου που άλλο δεν κάνουν παρά να χαράζουν διαρκώς
απάνω στο σκληρό κι ανέκφραστο χαρτί
λέξεις σε γραμμική ανερμήνευτη γραφή
που μπορεί να διαβαστεί
μόνο από τους μυημένους στην απόγνωση…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
