| |
| | Το κοχύλι του δάσους |  | | | Στιγμές όπου γυμνή περπατώ πάνω στον εαυτό μου και θέλησα να το μοιραστώ μαζί σας.Κάθε σχόλιο καλοδεχούμενο.Μιλαω για την πάλη που ένιωσα κάποτε στα οίκοσι μέσα μου ,όταν άρχισα να υποψιάζομαι ότι μάλλον είμαι ομοφυλόφιλη. δεν ξέρω αν γεννίεσαι η αν γίνεσ | | |
Θυμάμαι την ανάσα μου να
ανεβοκατεβαίνει άξονες ψυχής
ανάμεσα σε πρέπει και θέλω
,θέλω και πρέπει,θέλω!!!βρισκόμουν κάπου στην Παπάφη τα μάτια μου ,
ήταν καρφωμένα στο πεζοδρόμιο.Δεν
τολμούσαν να απαντήσουν σε κανένα βλέμμα.
το δάκρυ μου αρνιόταν πεισματικά να
γίνει βροχή σε κάποια άκρη!παρατηρούσα τόσο έντονα το πεζοδρόμιο και σκεφτόμουνα πόση ζωή δέχεται πάνω του.Οι αρμοί του
φάνταζαν στην τρομαγμένη μου καρδιά
με μικρά ρυάκια, ένα πλέγμα νευρώνων ,που άλλοτε ενώνει βήματα κι άλλοτε τα σκορπά...
ένιωθα πως όλοι ήξεραν τι έκανα το προηγούμενο βράδυ.τα δαχτυλά μου ψάχνανε έξοδο κινδύνου μέσα στις
τσέπες της ζακέτας μου.κι ολοένα πίεζαν το ύφασμά και ολοένα πίεζαν το φόβο μου.
πήγα σπίτι ,πρώτη φορά αναρωτιόμουν αν έχω το σωστό κλειδί,η αν σ όλη μου τη ζωή έμπαινα με αντικλείδια.ένιωθα σαν τον παλιάτσο που ξεβάφει το ρόλο του κλόουν από πάνω του ,για να φορέσει τα ρούχα ενός άλλου κλόουν, αυτά του εαυτού του.
κοίταξα το προσωπό μου στον καθρέπτη.Όχι δεν ήμουν μόνη.το άλλο εγώ κοιταζόταν κι αυτό μαζί μου.η αύρα του μ έπινε σαν ένα σπάνιο εξωτικό λουλούδικαι ανάσα ανάσα ,έμπαινε μέσα μου.Από τη μία με τρόμαζε,από την άλλη απλώς μου
συστηνόταν.
Με λένε αλήθεια,αυτή που αρνείσαι
με λένε φως,αυτό που δεν αντέχεις να δεις κατάματα.
με λένε αγκαλιά,αυτή που φοβάσαι τόσο ν αγγίξεις.
μα πάνω απ όλα με λένε ζωή , η ζωή σου!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | lena Kyropoulos | | | |
|
l;)ena
28-08-2005 | συνέχεια του σχόλιου γιατί δε χωράει.Δε ξέρω να γεννιέσαι η αν γίνεσαι τελικά.ξέρω μόνο ότι σε επιλέγει!δεν παύεις όμως να είσια εσύ.λίγο διαφορετικός,η αλλά εσύ μια ψυχή ατόφια αγάπη! | | annaΤi
28-08-2005 | Το κείμενο, συγκλονιστικό από μόνο του.... θεωρώ μη απαραίτητη την αιτία που το προκάλεσε, εκτώς και αν.... είχες την ανάγκη να το "φωνάξεις!" κάπου... καλό σου ξημέρωμα | | vas
28-08-2005 | πολύ καλό Λένα...η επιλογή επιλογών είναι μια πολύπλοκη διαδικασία που διαρκώς εξελίσσεται...ως το τέλος μας... | | Γιαννόπουλος Χρίστος
28-08-2005 | Σκέφτηκες ότι ...πριν κάνουμε τν έρωτα εικόνα....η πραγματικότητα μας βιάζει να κάνουμε τον έρωτα λέξη και ύστερα η ίδια πραγματικότητα μας οδηγεί στο να ακολουθήσουμε τις εικόνες μας και τις λέξεις;....Δεν προσπαθώ να σου εξηγήσω...να σε παραπλανήσω προσπαθώ.... | | Γιαννόπουλος Χρίστος
28-08-2005 | Ο έρωτας δεν φταίει.... | | Γιαννόπουλος Χρίστος
28-08-2005 | ο , δήθεν, αναμάρτητος...... | | M.is
29-08-2005 | Μόλις διάβασα ένα πολύ δυνατό, συγκλονιστικό κείμενο, απ'αυτά τα άμεσα που σε τοποθετούν κατευθείαν στην οπτική και τα συναισθήματα του "ρόλου". Γενικά για το θέμα, πιστεύω ότι η προσωπική λύτρωση έρχεται όταν η οποιαδήποτε "εκλογή" γίνεται εκούσια επιλογή.... | | Tsikis
29-08-2005 | Το διάβασα.....και ο καθρέφτης μου δεν είναι πια ο ίδιος. Σ'ευχαριστώ χωρις να ξέρω γιατί. | | αθέρας
02-05-2007 @ 01:59 | απλά ::smile.:: από την αλήθεια μου
για τη θέα της ομορφιάς της δικής σου αλήθειας ... !!! ... ... ...
::smile.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
