| |
Με την καρδιά προσγειώθηκα εδώ πάνω
κι αναπολώντας δεν θωρρούν πόσα οι πληγές
...
κι όσα ζήτησα σταθήκαν παράταιρα Χριστούγεννα
δια μέσω μαρτυρίων σταυρώθηκαν ετούτες οι γιορτές
όμως περνάει η μπόρα,δεν περνάει ψυχή μου;
Να ανθίσει πάλι η ζωή
γιατί όποιος σ'αγαπά ποτίζει κάθε λίγο τ'άνθη σου..
Απλή νυχτιά μην βάζεις άλλα αστέρια
κουράστηκα τα λάθη να μετρώ
θέλω να ξεχαστώ στους όμορφους ανθρώπους
κι ας είναι η καρδιά μου πιο κλεισμένη από ποτέ
έχω ακόμα όνειρα στα μάτια
και πάντα ένα χαρτί να γράφω αφηρημένα λόγια
Ξεκίνησα περπατώντας πριν χρόνια να γράφω γι αγάπες
και τώρα τρέχοντας τις σβήνω...
πως περνά ο καιρός..πως κυλά στα μάτια
Απλή νυχτιά μην βάζεις άλλο πάγο
τον θέλουμε ανέρωτο τον πόνο κάπου-κάπου
μπας και δυναμώσει η ψυχή και συνηθίσει τα ασυνήθιστα..
μονάχα λέξεις βάλε που προκάλεσαν την τώρα απουσία
μιας κι εκείνες να μην τις μετρήσεις δεν μπορείς
Κοίτα κάτι πράγματα
προσευχές διαλυμένες στα μούτρα μπροστά
τώρα στέκεις ένας ξένος
ένα τίποτα τόσο μακριά απ'τη ζωή μου
κι εκεί θέλω να μείνεις
τελείωσε αυτός ο εφιάλτης μασκαρεμένος μ'όνειρα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
