| |
Έχω γράψει στη ζωή πολλά,
μα λίγα είναι για σένα.
Εσένα που τ'αξίζεις όλα!
Την αγαπάω τη γραφή
γιατι θα τη διαβάσεις.
Το αγαπώ και το χαρτί
γιατί θα το κοιτάξεις.
Ακόμα και το ίδιο το χαρτί
απ'το τετράδιο ζητάει να κοπεί,
αφού στα χέρια σου θα καταλήξει.
Θα είναι νύχτα, ίσως κι αυγή,
μα θα είναι εκεί να σου μιλήσει.
Ίσως να έρθει ένα πρωί
χαρούμενα να σε ξυπνήσει
ή ένα βράδυ τρυφερά
να 'ρθεί και να σε νανουρίσει.
Όμως γλυκιά μου,
ακόμα κι αν σου φέρει θλίψη
μη φοβηθείς,
μην κρατηθείς
άσε το δάκρυ να κυλήσει.
ʼστο να πέσει χαμηλά
το χώμα να ποτίσει.
Και τότε να 'σαι σίγουρη
κάτι καλό εκεί θ'ανθήσει.
Κι αν τέλος το χαρτί αυτό
ξεπερνά την αντοχή σου,
μη φουρκιστείς, μόνο θυμίσου
που ξεκινήσαν όλα αυτά
και γύρισ' εκεί πίσω.
Πες τις επιθυμίες σου
να τις ακολουθήσω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
