| |
Μη μου μιλάς άλλο για άσβεστα αστέρια
Τα αστέρια σου τρυπούν τον ουρανό μου
Μη μου σκορπάς άλλο καρδιές στα δυο μου χέρια
Νωθρά πλέον χτυπούν μες στο σφυγμό μου.
Γιατί ήσουνα διάττοντας αστέρας σ' ένα βράδυ
Που γρήγορα μου έσβησε το φως πριν την αυγή
Μια σπίθα που σπινθήρισε για λίγο στο σκοτάδι
Και κίνησε σε άλλους γαλαξίες να βρεθεί.
Μη μου μιλάς άλλο για εύοσμα λουλούδια
Τα άνθη σου μαραίνουν την ψυχή μου
Μη μου κερνάς άλλο ευαίσθητα τραγούδια
Θλιμμένα τα ακούω στη σιωπή μου.
Γιατί στην αγκαλιά μου μέσα έμπηξες αγκάθι
Και έντονα το χθες νιώθω το τώρα να τρυπά
Τραγούδια απ' τα χείλη σου δικάσανε τα λάθη
Που άπονα μου τύλιξαν δεσμά από μοναξιά.
Μη μου μιλάς άλλο για όνειρα κι ελπίδες
Τα όνειρά σου νάρκωσαν τον πόνο
Μη με γυρνάς στου παρελθόντος τις σελίδες
Που ξύπνιο με είδαν να ματώνω.
Γιατί μέσα στα όνειρα ξαγρύπνησες προδότης
Και άδειο το κρεβάτι μου το βρήκα το πρωί
Και έμεινα αιώνιας αγάπης Δον Κιχώτης
Να ψάχνω λίγες μάταιες ελπίδες στη βροχή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
