| |
Ζω σ'εναν κόσμο με σκιές
πλανώδιες μέρες στροβιλίζονται κοντά μου
το αύριο ιδιο με το χθές
πόρνες οι νύχτες ασελγούνε στην καρδιά μου
Γύρω μου άναψαν φωτιές
μα μιας ανάμνησης με καίει πάντα η εικόνα
λευκές κουρτίνες οι σιωπές
έριξα άγκυρα βαριά στα μάτια του χειμώνα
Τι να ζηλέψω τώρα πια
απο έναν ψεύτη ουρανό που με χλευάζει
έκανα πέτρα την καρδιά
κι είπα πως τίποτα ξανά δεν με τρομάζει
Ζω σε έναν κόσμο με σκιές
μα πάντα κάπου θα υπάρχει λίγο φώς
έτσι και αλλιώς οι στιγμές
είναι το δώρο που σου κάνει ο Θεός
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
