| |
Χριστουγεννιάτικη βόλτα
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Κάθε χρόνο, αυτές τις ημέρες η Αθήνα μας, αλλάζει όψη. Γιορτάζει και στολίζεται. Ο κόσμος αφήνει στην άκρη τα διάφορα προβλήματα του και βγαίνει στους δρόμους. Έλληνες και αλλοδαποί χύνονται στους δρόμους για να ξεχάσουν , την οικονομική κρίση και τα βάσανα της καθημερινότητας, και κυρίως για να γιορτάσουν. Η Αθήνα φοράει τα γιορτινά της .Με φώτα και στολίδια στα δέντρα, και στις κολόνες και μόνο στο κέντρο με καθαριότητα. Οι δρόμοι της γεμίζουν με περαστικούς με πακέτα στα χέρια και με παιδάκια που φωνάζουν και γελούν Το βράδυ ,όταν ο κόσμος πάει να ξεκουραστεί ,στα σπίτια του, ή επισκέπτεται κάποιο σπίτι, η πόλη είναι πολύ πιο γιορτινή. Γίνεται πιο ήσυχη και πιο ήρεμη ,έχει μεγαλύτερη χάρη και τα κτήρια της ειδικά φωτισμένα την νύχτα την κάνουν πιο όμορφη.
Ξεκινήσαμε την βραδινή βόλτα μας από το Καλλιμάρμαρο. Το Παναθηναϊκό στάδιο έζησε μεγάλες εθνικές, πολιτικές αλλά και καλλιτεχνικές δόξες. Χτίσθηκε το 330-329 π.Χ. από τον Λυκούργο, για τα αθλητικά δρώμενα των Παναθηναίων, της μεγαλύτερης γιορτής στην αρχαία Αθήνα .Σε άγνωστους χρόνους του Μεσαίωνα απογυμνώθηκε τελείως και οι πολυδάπανες εργασίες της μαρμάρωσης του ολοκληρώθηκαν το 1900.Ένα καλαίσθητο σιδερένιο δενδράκι, με πολύχρωμα φωτάκια και ένα σταυρό στην κορυφή, υπενθύμιζε ,ότι ήρθαν τα Χριστούγεννα και πλησιάζει η αλλαγή του χρόνου. Μειωμένη κίνηση στο στάδιο αλλά αυτό δεν του στερούσε ομορφιά. Εξέπεμπε μία τέτοια δύναμη και ηρεμία που δεν ήθελες να φύγεις.
Περάσαμε απέναντι στο Εθνικό κήπο και το Ζάππειο. Ελάχιστος φωτισμός κάτω από τα δέντρα και ελάχιστοι τουρίστες ,τίποτα το διαφορετικό σαν να μην ήταν Χριστούγεννα σήμερα. Το γνώριμο κτήριο του Ζαππείου που χτίσθηκε από τον Θ. Χάνσεν την περίοδο 1874-1888.βρίσονταν στην σκιά των 5-6 καρουσέλ και διάφορων χώρων διασκέδασης των παιδιών .Άλλωστε τα Χριστούγεννα είναι η δική τους γιορτή παρά των ενηλίκων .Δελεαστικές μυρουδιές από τα σουβλάκια, τους λουκουμάδες και τα pop corn ολοκλήρωναν την γιορτινή εικόνα της βραδιάς. Δίπλα τους δεκάδες μικροπωλητές είχαν απλώσει ,την πραμάτεια τους, στο πεζοδρόμιο λίγα μέτρα από την Βουλή των Ελλήνων που κτίστηκε την περίοδο (1836-1840. Η Δημοτική Αστυνομία ήταν παντελώς και κραυγαλέα απούσα και οι παραοικονομία είχε την τιμητική της. Ίσως αν λειτουργούσανε σωστά θα μας έκθετε λιγότερο σε χιλιάδες ξένους τουρίστες οι οποίοι συνεχίζουν να ποζάρουν στον περίβολο του κτιρίου απτόητοι από το θλιβερό θέαμα. Περάσαμε μπροστά από την Βουλή καμαρώνοντας την αλλαγή της φρουράς. Η κορμοστασιά των τσολιάδων και ο βηματισμός τους έδιναν μία ιδιαίτερη ομορφιά σε μία κατά τα άλλα τυπική διαδικασία.
Στην Πανεπιστημίου σταματήσαμε για να θαυμάσουμε την ομορφιά του Ιλίου Μέλαθρον. Το νεοκλασικό κτίριο , δημιουργία του Ε. Τσίλλερ το 1878- 1881, και κατοικία του Ε. Σλήμμαν αποτέλεσε μια από τις πιο λαμπρές ιδιωτικές κατοικίες της τότε Αθήνας. Σήμερα στεγάζει το Νομισματικό Μουσείο και αμφιβάλλω αν το έχουν επισκεφτεί πολλοί έλληνες για να δουν τις πομπηιανες τοιχογραφίες και τις ζωγραφικές συνθέσεις του εσωτερικού και των δυο εξωστών. Φτάσαμε μπροστά στο Πανεπιστήμιο και στην Ακαδημία. που κτιστήκαν από τον Φ. Χάνσεν (1859-1885) με κυρίως πεντελικό μάρμαρο .
Στα Προπύλαια αντικρίσαμε πλαστικές τέντες. Δεν ήταν η φάτνη αλλά μία άτυπη κατασκήνωση .Σκηνές ήταν παρατεταμένες μπροστά της κρύβοντας την θέα του σιντριβανιού και τα σκαλοπάτια της Ακαδημίας. Εικόνα ντροπής στο κέντρο της γιορτινής Αθήνας. Σε ενοχλεί αισθητικά αλλά κυρίως ανθρώπινα. Εικόνες που σου προκαλούν ενοχές. Οι περαστικοί αδυνατούσαν να πλησιάσουν και θαύμαζαν ,από μακριά τις τοιχογραφίες με σκηνές από το μύθο του Προμηθέα. Οι ιρανοί , που ζητάνε πολιτικό άσυλο, δεν είδαν καμία διαφορά ,στην αντιμετώπιση τους και συνέχιζαν τον αγώνα τους. Ζητούν το δικαίωμα να μην ζουν σε διαρκή αγωνία για το αν θα εκτοπισθούν πίσω στο τυραννικό καθεστώς του Ιράν. Όλοι ξέρουμε για τις ναζιστικές απόψεις του Ιράν, πως είναι ένα καθεστώς στο οποίο πολλοί Ιρανοί αντιμετωπίζουν διώξεις. Καθεστώς που φημίζεται για τους βασανισμούς, εκτελέσεις κατά συρροή και παράξενες εξαφανίσεις ατόμων. Εδώ και 75 ημέρες οι Ιρανοί πρόσφυγες της Αθήνας κάνουν έναν αγώνα για να εισακουστούν από την Κυβέρνηση. Τον αγώνα αυτόν στηρίζουν αντιρατσιστικές οργανώσεις, οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αριστερές οργανώσεις κλπ, καθώς και φοιτητικοί σύλλογοι της Αθήνας όπως η Νομική.Έγιναν κάποιες επαφές και μοιράστηκαν υποσχέσεις. Αυτοί οι άνθρωποι δικαιούνται προστασία; Αν ναι τι γίνεται ;Δεν μπαίνει στον κόπο να τους πε "όχι", γιατί τότε θα είχαν το δικαίωμα να ζητήσουν πολιτικό άσυλο από άλλες χώρες. Η Ενωμένη Ευρώπη δεν είναι τόσο ελεύθερη και ανοικτή και οι πόρτες της είναι κλειστές για πολλούς. Το αποτέλεσμα είναι πολλοί απ' αυτούς μένουν χρόνια στην Ελλάδα, έχουν παιδιά που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα, και παραμένουν σε καθεστώς μόνιμης αβεβαιότητας. Μπορεί να είναι οι γιορτές ημέρες γαλήνης, ειρήνης και αγαλλίασης αλλά δεν είναι για όλους!
Τελειώνοντας την βόλτα μας δεν μπόρεσα να εξηγήσω στην ξένη φιλοξενούμενη μου για τι στο κέντρο της γιορτινής μας πρωτεύουσας κυριαρχούν τέτοιες εικόνες ντροπής; Το κτήριο της Ακαδημίας όπως αυτού του κορυφαίου πνευματικού ιδρύματος της χώρας και της Ελληνικής Βουλής αδυνατούν ,από μόνα τους, να προστατευτούν. Το κράτος τι κάνει ;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
