mxaros
30-08-2005 | Ωραίο!! | |
AceOfSpades
30-08-2005 | πάαρα πολυ όμορφο τραγούδι θα μπορούσε να γίνει αυτό φίλε πιστεύω.. έχει εξαιρετική αρμονία.. | |
Εκάτη
30-08-2005 | για τους δικούς μου λόγους...πόσο πολύ μου άρεσε δεν φαντάζεσαι.... | |
Σπύρος Αραβανής
30-08-2005 | αρκετα απλοϊκό με κακή μετρική | |
Γιαννόπουλος Χρίστος
30-08-2005 | Τίποτα δεν περνά με τον χρόνο....εχτός κι αν έχεις, σίγουρη, μέσα σου την επόμενη αγάπη.....αλλά αν έχεις την επόμενη τι κλαίγεσαι για την τώρα;.... | |
Grisio
31-08-2005 | ...κι όμως Χρίστο μου, μπορεί να μην ξεχνάμε... μπορεί μερικές φορές ο πόνος να γυρνάει και να χαϊδεύει την καρδιά μας, μα κάποτε σταματάει αυτός ο έντονος πόνος που κλέβει κάθε σκέψη... κάποτε περνάει αυτή η αίσθηση ότι δεν θα ξημερώσει το αύριο, κι αν ξημερώσει τι σημασία έχει... κάποτε... μετά... από καιρό... οι αισθήσεις μας δεν θυμούνται το άρωμα, την γεύση, τους γλυκούς ήχους και στο τέλος την μορφή (και όχι την όψη) του άλλου... ακόμη και τώρα (αν και έχει περάσει μία αιωνιότητα) θυμάμαι το χαμόγελο της πρώτης μου αγάπης, τα μάτια της και το με πόση αγάπη με κοιτούσε όταν την κρατούσα στην αγκαλιά μου... μα δεν μπορώ, όσο και να προσπαθώ, να θυμηθώ την μοναδικότητα της οσμής της... αν και θυμάμαι πως σχεδόν σε κάθε της φιλί ανατρίχιαζα από ηδονή και αγάπη δεν μπορώ να αισθανθώ ξανά το φιλί της (μπορεί να γελάσεις τώρα, όμως τότε το μπορούσα ακόμη και αν δεν ήταν μαζί μου)... δεν μπορώ πλέον να θυμηθώ την γεύση της που τόσο αγαπούσα... και όμως όλες μου οι αναμνήσεις είναι ωραίες... υπάρχει πάντα ένα πως θα ήταν αν;... μα αν κλαιγόμαστε για το παρελθόν δεν μπορούμε να απολαύσουμε το παρόν και το μέλλον...Το πρόβλημα λοιπόν είναι... πως αντέχουμε το τώρα;... Καλημέρα... | |
Grisio
31-08-2005 | Καλέ μου Σπύρο... η αγάπη, όπως κι η χαρά, ο πόνος, ο χωρισμός, είναι απλοϊκή... και σίγουρα δεν έχει μέτρο :-) | |
Grisio
31-08-2005 | Ο λόγος που γράφω, καλή μου Εκάτη είναι να βγάζω αυτά που έχω μέσα μου για να κάνω χώρο για καινούργια... ο λόγος που τα δημοσιεύω, είναι ότι ίσως κάποιος μπορεί να ταυτιστεί, να γελάσει, να κλάψει... με μερικούς από τους στίχους μου... όπως το κάνω κι εγώ με στίχους και κείμενα που διαβάζω... | |
Σπύρος Αραβανής
01-09-2005 | Οι σκέψεις και τα συναισθήματά μας ασφαλώς δεν έχουν μετρικές. Οι στίχοι όμως και δη οι δημοσιευμένοι, έχουν κανόνες και αρχές. | |
Grisio
01-09-2005 | γιατί; | |
Σπύρος Αραβανής
01-09-2005 | Γιατί αποτελούν συγκεκριμένο είδος λόγου για να ξεχωρίζει από τον πεζό. | |
Grisio
01-09-2005 | Λοιπόν Σπύρο μου http://www.stixoi.info/view_poem.php?poem_id=9339 | |
Grisio
01-09-2005 | ... και... http://www.stixoi.info/view_poem.php?poem_id=9239 | |
 |
