Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μια νύχτα
 

Με μια ξάστερη ματιά χαϊδεύω τις κορυφές των δένδρων
Περιμένοντας υπομονετικά την αυγή να γεννήσει τον γιο της
Η νύχτα βαδίζει αργά
Απ’ τα μεσάνυχτα γαντζωμένος απ’ το βράχο της σκέψης μου
Ατενίζω μια πόλη που πρόκειται να χαθεί
Όχι τώρα ίσως ούτε αύριο
Μα θα χαθεί μόλις μαραθούν οι καρδιές των ανθρώπων της
Μέχρι τότε θα κοιτώ τη σκουριά που την αλώνει
Μέτρο μέτρο

Μια θολούρα απλώνεται από την πόλη προς το μαύρο της νύχτας
Δεν είναι σκόνη
Είναι μύριες χαμένες σκέψεις, ελπίδες, προσδοκίες, αλλά και θάνατος
Τα μάτια βουρκώνουν


Ακροβατώ πάνω στην ασημένια ανάσα της νύχτας
Κρατώντας για κοντάρι ισορροπίας μια ουτοπία
Με μια ελπίδα από όνειρο βγαλμένη
Αλλά στεγνή, απότιστη από το χέρι της λαχτάρας

Φύτεψα μια ευχή στον αέρα και φύσηξα
Μακάρι να βρει το δρόμο της

Το ξημέρωμα άνθισε σαν λουλούδι
Ένα αεράκι φύσηξε απαλά
Το κλάμα ενός μωρού μ’ έβγαλε από τις σκέψεις μου

Χαμογέλασα, σηκώθηκα απ’ την πέτρα μου
Και τράβηξα προς την πόλη



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://iraklis-vaitsaras.blogspot.com/
 
Hercules V
27-12-2010 @ 07:20
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=143637
ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ
27-12-2010 @ 07:25
Φύτεψα μια ευχή στον αέρα και φύσηξα
Μακάρι να βρει το δρόμο της

::up.:: ::rol.:: ::xmas.::
Χρόνια πολλά Ηρακλέα!
monajia
27-12-2010 @ 07:56
ΩΡΑΙΟΣ ...............................
::xmas.:: ::xmas.:: ::xmas.::
στίχος
27-12-2010 @ 08:39
Ατενίζω μια πόλη που πρόκειται να χαθεί
Όχι τώρα ίσως ούτε αύριο
Μα θα χαθεί μόλις μαραθούν οι καρδιές των ανθρώπων της
Μέχρι τότε θα κοιτώ τη σκουριά που την αλώνει
Μέτρο μέτρο

Είναι μύριες χαμένες σκέψεις, ελπίδες, προσδοκίες, αλλά και θάνατος

Ακροβατώ πάνω στην ασημένια ανάσα της νύχτας
Κρατώντας για κοντάρι ισορροπίας μια ουτοπία
Με μια ελπίδα από όνειρο βγαλμένη
Αλλά στεγνή, απότιστη από το χέρι της λαχτάρας

Φύτεψα μια ευχή στον αέρα και φύσηξα
Μακάρι να βρει το δρόμο της

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.::
giatressa
27-12-2010 @ 09:08
Χαμογέλασα, σηκώθηκα απ’ την πέτρα μου
Και τράβηξα προς την πόλη

::up.:: ::up.:: ::xmas.::
smaragdenia
27-12-2010 @ 09:53
Φύτεψα μια ευχή στον αέρα και φύσηξα
Μακάρι να βρει το δρόμο της

Μακάρι.............. ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
27-12-2010 @ 10:29
Φύτεψα μια ευχή στον αέρα και φύσηξα
Μακάρι να βρει το δρόμο της....βρίσκουν οι ευχές το δρόμο τους Ηρακλή!!!!!!!μ' άρεσε πολύ
Χρόνια πολλά με υγεία και αγάπη ::hug.:: ::xmas.::
Aνδρέας Lark
27-12-2010 @ 11:14
Προφανώς η ευχή βρήκε το δρόμο της...'κυοφορίας'.
Επάνοδος σε τοπίο αστικό....ιστορική δικαίωση!
μηχανοδηγος
28-12-2010 @ 00:59
::angel.:: ::blush.:: ::xmas.::
http://www.youtube.com/watch?v=UfzmVUrZplw
corazón rota
28-12-2010 @ 02:48
Μια θολούρα απλώνεται από την πόλη προς το μαύρο της νύχτας
Δεν είναι σκόνη
Είναι μύριες χαμένες σκέψεις, ελπίδες, προσδοκίες, αλλά και θάνατος
Τα μάτια βουρκώνουν


Ακροβατώ πάνω στην ασημένια ανάσα της νύχτας
Κρατώντας για κοντάρι ισορροπίας μια ουτοπία
Με μια ελπίδα από όνειρο βγαλμένη
Αλλά στεγνή, απότιστη από το χέρι της λαχτάρας
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο