| |
| | Ενιωσα την ψυχούλα μου να γελάει |  | | |
Αλαργινά καράβια σκάλισαν τις παρυφές του ορίζοντα....
Τα γέρικα σκαριά,ηρθαν, ακούμπησαν,την σακατεμένη απ' την αλμύρα του ταξιδιού,
πλώρη τους,στο καρνάγιο...
Δέσαν οι κάβοι στη σκουριά,σφίξαν...βαρύ το φορτίο...
Χαρακωμένα τα πρόσωπα των ναυτών,απ' τον χρόνο που τα έπλασε...
Γαληνεμένα τα μάτια τους στο άγγιγμα της στεριάς....
και γω εκει..στο ποτισμένο με ονειρα,σκαλοπάτι του λιμανιού...
αναθαρρώ...
ψυθιρίζοντας ασυνάρτητες συλλαβές,
κάνω ενα βήμα τρέμοντας,στο ξύλινο γεφυράκι του καραβιού....
Δεν είχα άλλη ελπίδα...
Στην πρύμνη αντίκρυσα τα μάτια σου!!!
Λύγισα οταν τα δάχτυλά σου ακούμπησαν το πρόσωπό μου...
Ενιωσα την ψυχούλα μου να γελάει...
Τα καράβια,δέσαν,παντοτινά....
Πιάσε το χέρι μου να περπατήσουμε στους ωκεανούς της αγάπης καρδιά μου.,...
Σ'ευχαριστώ που υπάρχεις,δίνοντας στη ζωή μου χρώμματα που δεν είχε ποτέ...
Θα είμαι πάντα στο πλευρό σου...
Σ'αγαπάω μάτια μου....Σ' αγαπάω....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
στίχος
28-12-2010 @ 19:18 | ::hug.:: ::love.:: ::angel.:: ............................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Γειά σου Μυρτούλι ευτυχισμένο..............πάντα έτσι σου εύχομαι !!!! | | monajia
28-12-2010 @ 22:56 | Πιάσε το χέρι μου να περπατήσουμε στους ωκεανούς της αγάπης καρδιά μου.,...
Σ'ευχαριστώ που υπάρχεις,δίνοντας στη ζωή μου χρώμματα που δεν είχε ποτέ...
Θα είμαι πάντα στο πλευρό σου...
Σ'αγαπάω μάτια μου....Σ' αγαπάω....
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | stixoplektis
29-12-2010 @ 00:51 | Αλαργινά καράβια σκάλισαν τις παρυφές του ορίζοντα....
Τα γέρικα σκαριά,ηρθαν, ακούμπησαν,την σακατεμένη απ' την αλμύρα του ταξιδιού,
πλώρη τους,στο καρνάγιο...
Δέσαν οι κάβοι στη σκουριά,σφίξαν...βαρύ το φορτίο...
Χαρακωμένα τα πρόσωπα των ναυτών,απ' τον χρόνο που τα έπλασε...
Γαληνεμένα τα μάτια τους στο άγγιγμα της στεριάς....
και γω εκει..στο ποτισμένο με ονειρα,σκαλοπάτι του λιμανιού...
αναθαρρώ...
ψυθιρίζοντας ασυνάρτητες συλλαβές,
κάνω ενα βήμα τρέμοντας,στο ξύλινο γεφυράκι του καραβιού....
Δεν είχα άλλη ελπίδα...
Στην πρύμνη αντίκρυσα τα μάτια σου!!!
Λύγισα οταν τα δάχτυλά σου ακούμπησαν το πρόσωπό μου...
Ενιωσα την ψυχούλα μου να γελάει...
Τα καράβια,δέσαν,παντοτινά....
Πιάσε το χέρι μου να περπατήσουμε στους ωκεανούς της αγάπης καρδιά μου.,...
Σ'ευχαριστώ που υπάρχεις,δίνοντας στη ζωή μου χρώμματα που δεν είχε ποτέ...
Θα είμαι πάντα στο πλευρό σου...
Σ'αγαπάω μάτια μου....Σ' αγαπάω....
ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΛΙΓΟΙ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΩΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΕΓΡΑΨΕΣ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ !!! ΤΕΛΕΙΟ !!!! ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕ ΒΑΘΥΤΑΤΑ !!! | | Aνδρέας Lark
29-12-2010 @ 02:19 | 'Στην ΠΡΥΜΝΗ αντίκρυσα τα μάτια σου'
Η χαρά του ανέλπιστου... | | αντικλείδι
29-12-2010 @ 02:28 | Εύγε σου , πολύ ωραία "γράφεις" !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::hug.:: ::hug.:: ::love.:: | | corazón rota
29-12-2010 @ 04:57 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | idroxoos
29-12-2010 @ 06:26 | !!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::hug.:: | | aridaios
02-03-2011 @ 18:01 | Πιάσε το χέρι μου να περπατήσουμε στους ωκεανούς της αγάπης καρδιά μου.,...
Σ'ευχαριστώ που υπάρχεις,δίνοντας στη ζωή μου χρώμματα που δεν είχε ποτέ...
τι υπεροχη σκηνη κοπελα μας ::rock.::
και γω εκει..στο ποτισμένο με ονειρα,σκαλοπάτι του λιμανιού...
αναθαρρώ...
ψυθιρίζοντας ασυνάρτητες συλλαβές,Πω Πω Βρε Μυρτω ::theos.:: ΤΕΛΕΙΟ | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
