| Σου χα πει πριν να φύγεις
Να σκεφτείς μια φορά
Την πληγή που ανοίγεις
Στη δική μου καρδιά.
Κι είχες πει δεν πειράζει
Θα περάσει κι αυτό
Σαν το αίμα που στάζει
Είναι πια ό,τι ζω.
Και περάσανε μήνες
Κι ήρθαν χιόνια βροχές
Ζωντανέψαν οι μνήμες
Της αγάπης φωνές.
Κι ήρθες πάλι μια νύχτα
Με φεγγάρι θολό
Να μου πεις καληνύχτα
Να μου πεις σ' αγαπώ.
Μα δεν φτάσαν τα λόγια
Να σε σώσουν ξανά
Της ζωής τα ρολόγια
Σε ξυπνήσαν αργά.
Τώρα μ' άλλη κοιμάμαι
ʼλλη έχω αγκαλιά
Όσα ζήσαμε σπάνε
Και πονάνε απλά.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|