| Φωνάζω σε πλήθος
Με περνάνε για τρελό .
Ουρλιάζω από μέσα μου
τα σπλάχνα μου τραντάζει μια ευχή .
κάθομαι ακίνητος
και .. ιδρώνω
τρέχω σε χόρτα ονειρικά
.. σκοντάφτω και τσακίζομαι.
Βουτώ σε θάλασσες
να πνίξω τον καημό
Μα δεν υπάρχει αμμουδιά
με τέτοιο βάθος .
Σκαρφαλώνω σε βουνά
μήπως πιο κοντά σου νιώσω .
Κοιμάμαι. μα τα όνειρα
πεθαίνουν με τον ήλιο
Ξυπνώ και ένα κενό
με κάνει και μαυρίζω .
Περπατώ μες τα στενά
και βλέπω τη μορφή σου .
Κάθομαι στα μέρη τα κοινά
καμία δεν σου μοιάζει .
Ξαπλώνω σε πέτρες χαλαρωτικές
και ο πόνος με ξεχνάει .
Κοιμάμαι αναπαυτικά
Ω! εδώ ήσουν και έψαχνα .
Πόθε απόρθητε
Αχ! πανύψηλο μου κάστρο.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|