| |
Επάνω στο σώμα σου περπάτησα αγαπημένη
με την ανάσα μου σμίλεψα τις απόκρυφες πλαγιές σου
γεννεές Θεών θαυμάσαν την ορμή , που σαν τον αετό
θερίζεις στη ματιά
σαγήνευσαν τη θάλασσα τα δακρυά σου
τα κέντυσε κοχύλια και τα κρυψε στα σπλάχνα της πιο βαθιάς σιγής
κι ο φλοίσβος τους πανάκεια τις νύχτες που δίχως άρμα πολεμάς
ν' αρπάξεις..
τον έρωτα από τα μάτια πριν σε μεθύσει το φιλί του στο αχόρταγο ταξίδι
Φοβάμαι πως ξέχασα να ζω, πως είναι ν' ανιχνεύω μέσα σου το φως μου και να κρατάω δύναμη
να αλλάξει το φεγγάρι τη δική του!
κιόσες μεγάλες οι μικρές αγάπες παλέψαν στα στήθεια
μες στα τοιχώματα του πιο εξωφρενικού παλμού
πριν γίνουν ανάμνηση
τις συνγχωρώ γιατί έτσι γνωρίζω εμένα πιο βαθειά μου
στους ουρανούς που αντηχούν μέσα μου
όλα αυτά που ακόμη
δε τόλμησα να πω
μα ονειρεύτηκα πως έζησα κι όπως είχε πει κάποτε κι ένα τραγούδι
το πιο δυνατό παραμύθι είναι η αλήθεια!!!
και η μεγαλύτερη φαντασίωση είναι η πραγματικότητα
απλώς επειδή ξεπερνά πάντα το όριο..
καλή συνέχεια και να βρούμε άκρη στο κουβάρι της μοναξιάς
Σήμερα το συνεχίζω..
Πληγωμένο πλοίο ο αετός και τ' αμπάρια του με όνειρα χυμένα μα ναυαγός ο χρόνος!!!
ΝΑ ΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΙ ΑΣ ΜΕ ΞΕΓΕΛΑΣΕΣ ΑΝΟΗΤΗ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ...ΘΑ ΔΕΙΣ ΠΩΣ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΕΓΩΙΣΜΟ ΣΟΥ ΕΣΤΕΨΕΣ ΒΑΣΙΛΙΑ ΜΑ ΟΧΙ ΣΤΟ ΠΑΛΑΤΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ!!!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
