Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η παλιά μου γειτονιά
 μνημες !!!!!!!!!
 
Η παλιά μου γειτονιά ...


Πέρασα χτές απ τη παλιά μου γειτονιά
εκεί που παίζαμε παιδιά μέσ της αλάνες
δεν είναι τίποτα πια ίδιο όπως παλιά
είναιο γεμάτη τώρα πια με εικόνες πλάνες

Πέρασα χτες απ τη παλιά μου γειτονιά
εκεί που τρέχαμε παιδιά μεσ τα σοκάκια
αχ πόσο άλλαξαν Θεέ μου όλα πιά
έγιναν δρόμοι και μπετόν τα μαγαζάκια

Στάθηκα έρημος εκεί σε μια γωνιά
κι όλα τα χρόνια τα μικρά μου πήραν ζήση
σάν μια ασπρόμαυρη ταινία απο παλιά
που ο χρόνος απ το νού δεν έχει σβήσει

Γιόμισε πάλι το σοκάκι απο φωνές
τρεχαλιτά με τα κοντά παντελονάκια
παίζαμε πόλεμο οι δυό οι γειτονιές
τζαμί τσιλίκι και στημένα στρατιωτάκια

Κι όλοι ξωπίσω απ το ντελάλη το τρελό
τα νέα να μάθουμε προτού τα μάθουν όλοι
να μαζευτειτε απόψε όλο το χωριό
θα έρθει σινεμάς απο τη πόλη

Μοσχοβολούσε το ψωμί στη γειτονιά
κάθε φορά π΄ άναβε ο φούρνος σ ενα σπίτι
κι εγώ τα βράδυα με τη λάμπα στη γωνιά
μετρούσα τ'αστρα τ ουρανού απ το φεγγίτη

Τι και αν ήταν όλα τότε φτωχικά
τι και αν τρώγαμε ψωμί με το αλάτι
μέσα στα μάτια μου τα αθώα τα παιδικά
το σπίτι φάνταζε το πλήνθινο παλάτι

Χρόνια μου ανέμελα κρυμένοι θυσαυροί
μιά μέρα μόνο να γινόταν να σας ζήσω
θα έδινα ακόμη και αυτή μου τη ψυχή
αχ αν γινόταν να γυρνούσατε όλα πίσω.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

ενα ποιημα ειναι το πιο ομορφο ταξιδι με το πιο φθηνο εισΙτηριο....
 
Celestia
04-01-2011 @ 08:33
Χρόνια μου ανέμελα κρυμένοι θυσαυροί
μιά μέρα μόνο να γινόταν να σας ζήσω
θα έδινα ακόμη και αυτή μου τη ψυχή
αχ αν γινόταν να γυρνούσατε όλα πίσω.

Και οχι μονο αυτο !!!
Ολοκληρο ειναι ενα αριστουργημα!!!!!!!!

Καλη χρονια και οτι επιθυμεις!!!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
heardline
04-01-2011 @ 09:07
Φίλε μου Κυριάκο καλή χρονιά με υγεία στο σπιτικό σου!!!!!


Τι ωραία που το έπλασες, μα τι ωραία, όλο μια ομορφιά και το κλείνεις τοσο περίτεχνα, αχ, πραγματικά, αχ και να γυρνούσαν πίσω τα ωραία εκείνα χρόνια...........

::up.:: ::xmas.:: ::theos.::
Nikos Krideras
04-01-2011 @ 09:59
Καλησπέρα ποιητή μου ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΜΟΝΑΧΙΚΟΣ ΡΑΨΩΔΟΣ
04-01-2011 @ 10:13
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
noyfaro
04-01-2011 @ 10:18
Μοσχοβολούσε το ψωμί στη γειτονιά
κάθε φορά π΄ άναβε ο φούρνος σ ενα σπίτι
κι εγώ τα βράδυα με τη λάμπα στη γωνιά
μετρούσα τ'αστρα τ ουρανού απ το φεγγίτη

Τι και αν ήταν όλα τότε φτωχικά
τι και αν τρώγαμε ψωμί με το αλάτι
μέσα στα μάτια μου τα αθώα τα παιδικά
το σπίτι φάνταζε το πλήνθινο παλάτι

Χρόνια μου ανέμελα κρυμένοι θυσαυροί
μιά μέρα μόνο να γινόταν να σας ζήσω
θα έδινα ακόμη και αυτή μου τη ψυχή
αχ αν γινόταν να γυρνούσατε όλα πίσω.


πολύ όμορφο και νοσταλγικό. Μπράβο σου!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.::
Γιάννης Ποταμιάνος
04-01-2011 @ 10:35
Πανέμορφη νοσταλγία
Καλό βράδυ Κυριάκο
::yes.:: ::up.:: ::yes.::
aprobleptos
04-01-2011 @ 10:43
Μοσχοβολούσε το ψωμί στη γειτονιά
κάθε φορά π΄ άναβε ο φούρνος σ ενα σπίτι
κι εγώ τα βράδυα με τη λάμπα στη γωνιά
μετρούσα τ'αστρα τ ουρανού απ το φεγγίτη

Υπεροχο!!! ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΥΡΙΑΚΟ ::up.:: ::yes.:: ::theos.::
monajia
04-01-2011 @ 11:08
ΥΠΕΡΟΧΟ......................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
oneiropola
04-01-2011 @ 12:11
Χρόνια μου ανέμελα κρυμένοι θυσαυροί
μιά μέρα μόνο να γινόταν να σας ζήσω
θα έδινα ακόμη και αυτή μου τη ψυχή
αχ αν γινόταν να γυρνούσατε όλα πίσω.


Νοσταλγικο , μνημες , Εξοχο !!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
idroxoos
04-01-2011 @ 12:19
πανέμορφο!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::yes.::
**Ηώς**
04-01-2011 @ 13:58
http://www.youtube.com/watch?v=4RR9J3Y7NwU&feature=related ::hug.:: ::xmas.:: ::up.:: καλή χρονιά μας Κυριάκο μου...να μου φιλήσεις τον Κυριακούλη...χαθήκαμε...
ΝΙΚΟΣ P
04-01-2011 @ 14:13
Πολύ όμορφο...! ::yes.::
Ναταλία...
05-01-2011 @ 03:48
Στάθηκα έρημος εκεί σε μια γωνιά
κι όλα τα χρόνια τα μικρά μου πήραν ζήση
σάν μια ασπρόμαυρη ταινία απο παλιά
που ο χρόνος απ το νού δεν έχει σβήσει

Τι και αν ήταν όλα τότε φτωχικά
τι και αν τρώγαμε ψωμί με το αλάτι
μέσα στα μάτια μου τα αθώα τα παιδικά
το σπίτι φάνταζε το πλήνθινο παλάτι

Χρόνια μου ανέμελα κρυμένοι θυσαυροί
μιά μέρα μόνο να γινόταν να σας ζήσω
θα έδινα ακόμη και αυτή μου τη ψυχή
αχ αν γινόταν να γυρνούσατε όλα πίσω.

Ε! τώρα εγώ τι να γράψω πολύ με άγγιξε ::yes.:: ::xmas.:: ::hug.::
Ναταλία...
05-01-2011 @ 03:58
http://www.youtube.com/watch?v=xhNwYW9NqC0

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο