| |
Τι δύσκολα όλα..
Η κούραση κοστούμι που το φόρεσα
και λύγισα απ΄το βάρος.
Στερεύω στο δόσιμό μου,
η βρύση της προσφοράς μου
βογκά στις τελευταίες στάλες της.
Δεν έχω άλλο να δώσω..
τι κι αν λυπάμαι που σε δάκρυσα
τι κι αν ν’ αλλάξω δεν μπορώ
μήτε και εσύ ν’ αλλάξεις
δεν αντέχεις..
Η χαρά της προσμονής μου
στο κρύο βλέμμα σου, έσβησε
οι προσδοκίες μου λιώσαν
στην απογοήτευσή σου.
Σαν έφυγες,
το σκέφτηκα στ’ αλήθεια:
«κι αν δίνω, να το πάρεις δεν μπορείς,
κι αν άλλο δεν αντέχω,
λίγο μοιάζει..
Μήπως το πιο ξεκάθαρο
ανήμπορος να δω;
δεν είν’ γραφτό να χαίρεσαι μαζί μου..».
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
