| |
Το βλέμμα πλέον καθορά
η κλεψύδρα του άδειασε
για λίγο είδε τη χαρά
μα γρήγορα προσπέρασε
Το βλέμμα πλέον καθορά
της ζήσης το εωθινό παλάτι
ξεθωριασμένη ζωγραφιά
φρούδα έλπιση και φρεναπάτη
Του το' λεγε η ερημιά
οι μπράτιμοι και η παλιά παρέα
που μέριασαν προκλητικά
απ' των ματιών τη θέα
Του το' λεγε η Εκάτη
που έγνεφε με νουθεσία
από το φτερωτό της άτι
για τα Ηλύσια πεδία
Στα τούνελ του μυαλού
δρολάπια και μουσώνες
στη στροφή της ατραπού
Ακτορίωνες και Λαιστρυγόνες
Δε στέργει πλέον τη καταφορά
ούτε της τρέλας το πανοφώρι
τριάντα μέτρα κάτω η γιατρειά
επιτέλους! το πρώτο κατηφόρι
Η καρδιά χτυπά βιαστικά
το πέρας του πόνου ζυγώνει
σηκώνει τα χέρια ψηλά
και πέφτει στης νύχτας το σεντόνι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
