| |
Κοιτάς ψηλά, κοιτάς μακριά
τίποτα πάλι.
Ζητάς πολλά και δεν πουλάς,
μα δεν θα βγάλεις.
Ακούς φωνές ηρωικές
μ'απεγνωσμένες.
Μένουν στο χτες οι προσευχές
οι λαθεμένες.
Μπαίνεις κι εσύ μες στο χορό
τα χέρια πιάνεις.
Μα σαν το πρώτο εμπόδιο βρεις
το βήμα χάνεις.
Μείνε εκεί στα μαλακά
βαθειά κοιμήσου
και θα πληρώσεις μ'άλλο πόνο
τη σιωπή σου.
Στάζεις οργή, μισείς τη γη
που σε κρατάει
,που δε σ'αφήνει να χορτάσεις
ουρανό.
Κι ώρες πολλές, ψάχνεις στο χτες
το μονοπάτι
που θα σε βγάλει στο ακρογιάλι
το κρυφό.
Αυτός ο κόσμος και ο δρόμος σε τρομάζει
μα μοιρολάτρης περπατάς πάντα σκυφτός.
Με παρακάλια κι ικεσίες δεν αλλάζει
,θέλει στα λόγια σου μαχαίρι να χαράζει,
για να χυθεί από το αίμα ο σκορπιός.
Ξύπνα απ'τό κώμα, σήκω απ'το χώμα
,που χρόνια σέρνεσαι και χώνεσαι τυφλός
και μ'όση δύναμηη σου μένει ακόμα
,γίνου ένας ήρωας ακόμα και μικρός.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
