| |
Αδιόρατα γέλια ή και κλάμματα
εμπρός στην εμφανή μου κατάντια,
ψίθυροι, αστεία και πειράγματα
στη φριχτή μου τη μοίρα ενάντια.
Σαν βροχή δυνατή και σαν κύματα
θάλασσας με απύθμενο βάθος,
δάκρυα που ξεπλένουν τα κρίματα
και στεγνώνουν την ψυχή απ' το πάθος.
Ερημιά κι ένας κόμπος αρχαίος
στο λαιμό να με πνίγει ως τα τώρα
σαν απλήρωτο δάνειο ή σαν χρέος
πιο σφιχτά να με δένει ώρα την ώρα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
