monajia
08-01-2011 @ 08:58 | Αποδέχομαι το άγνωστο,
-δεν το φοβάμαι-
μπορώ να ζήσω μαζί του.
Το άγνωστο είναι
το οξυγόνο του μυαλού.
Παίρνω βαθιές ανάσες
-όσο πιο βαθιές μπορώ-
και ελπίζω το οξυγόνο
να μην τελειώσει ποτέ.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Αμελλή
08-01-2011 @ 09:04 | Υποκλίνομαι...
Είναι εξαίρετο ,μοναδικό κι ασύλληπτο
Δεν υπάρχουν λόγια!!! ::theos.:: | |
theRunawayDreamer23
08-01-2011 @ 11:10 | Συμφωνώ με την Αμελλή!
Ασύλληπτο πραγματικά! | |
Aνδρέας Lark
08-01-2011 @ 11:36 | Ο Θεός παραμένει άγνωστη έννοια γι' αυτούς που θέλουν να τον ερμηνεύσουν με σχήματα γνώσης και με όπλο το μυαλό...
...γίνεται γνωστός (σε σημείο διαφορετικό στον καθένα και ως ένα βαθμό) μόνο όταν τον βιώσεις...
Θα σου πω ένα παράδειγμα: οι πιο πολλοί διανοητές (μυαλό-γνώση) Ευρωπαίοι (προτεστάντες, καθολικοί ή άλλοι) ταξιδεύοντας θεωρούν ότι οι μοναχοί (βίωμα) των Βαλκανικών χωρών είναι κάτι γεροντάκια με ξεπερασμένες ιδέες...
Διαλέγεις! | |
genikos
08-01-2011 @ 13:30 | @Ανδρέας Lark: καθένας είναι ελεύθερος να επιλέξει... το μυαλό είναι μόνο ένα -και ατελές, όπως όλα- κομμάτι της ύπαρξής μας... είναι όμως, το μοναδικό μας εργαλείο στην προσπάθεια μορφοποίησης του αγνώστου σε γνωστό... εκτός κι αν έχετε κάτι άλλο να προτείνετε...
επίσης, μην ξεχνάτε ότι και η αυθυποβολή, ως βίωμα εκλαμβάνεται... άτιμες (ψευδ)αισθήσεις... | |
dante537
08-01-2011 @ 14:03 | αν δεν έχεις υποθέσεις για ένα θέμα, πως να έχεις αποδείξεις? ::naugh.:: | |
genikos
08-01-2011 @ 14:18 | @dante537: ποιο είναι το θέμα; και τι είδους αποδείξεις ψάχνεις; | |
**Ηώς**
08-01-2011 @ 15:32 | Μοχθώ καθημερινά
προσπαθώντας να μορφοποιήσω
κομματάκια του αγνώστου
σε γνώση...........................θεός...ανθρώπινη λέξη για να αποδώσει ο άνθρωπος ό,τι δεν μπορεί να ερμηνεύσει.....
την γνωστή άγνωστη δύναμη που διέπει τα πάντα στο σύμπαν...νόμοι φυσικής και μαθηματικών...νομοτελειακά...
ότι αφορά τη γνώση.....βαθύ σκάψιμο του ΝΟΥ...υπάρχει μέσα μας...αρκεί να την αναζητήσουμε...
εξειρετικό ..καλό σου βράδυ! | |
ALIROS
08-01-2011 @ 15:56 | ΑΚΤΙΣΤΟ ΦΩΣ ::love.:: ::devil.:: ::angel.:: | |
ALIROS
08-01-2011 @ 15:58 | ΜΑ ΚΑΘΕ ΤΡΥΠΑ ΚΑΙ ΚΑΡΦΙ ΚΙ ΟΠΟΥ ΒΑΡΕΛΙ ΠΑΤΟΣ ΑΛΛΟ ΣΟΥ ΛΕΕΙ Η ΛΟΓΙΚΗ ΚΙ ΑΛΛΟ ΤΟ ΜΕΓΑ ΒΑΘΟΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΔΕ ΘΕΛΕΙ ΟΠΑΔΟΥΣ ΘΥΣΙΕΣ ΜΕΓΑΛΕΙΑ, ΡΟΥΦΙΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΣ /ΠΟΥΤΑΝΑ ΕΞΟΥΣΙΑ
Ο ΜΥΘΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΡΓΑΝΟ ΚΙ Η ΠΙΣΤΗ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΤΑ ΤΑΙΡΙΑΞΑΝΕ & ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΤΡΙΟ
ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΦΤΑIΕΙ Ο ΕΡΩΣ,ΦΤΑIΕΙ Ο ΕΡΩΣ… ΦΤΑIΕΙ Ο ΕΡΩΣ ……………. | |
justawoman
09-01-2011 @ 02:06 | Αμφιβάλλω άρα(γε) υπάρχω...;
'Οσο το άγνωστο είναι οξυγόνο, άλλο τόσο είναι και φόβος... γι' αυτό θα δεις πολλά λαμπρά μυαλά να μην εκφράζονται τόσο απόλυτα σε θέματα πίστης.
Όσο για μένα, εύχομαι να μπορούσα να πιστεύω... θα ήταν όλα πιο απλά
Α και να μην ξεχάσω... είναι ωραία δομημένο, σχεδόν ποιητικό | |
genikos
09-01-2011 @ 04:49 | @justawoman: είναι δυνατόν να εύχεσαι να μπορούσες να πιστεύεις; προφανώς όλα θα ήταν πιο απλά, αλλά από πότε η ευκολία αποτελεί ύψιστη προτεραιότητά μας; δηλαδή τι, "μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι", εκεί γυρνάμε;
Έχεις δίκιο για την απολυτότητα, κι εγώ ξαφνιάζομαι με την απολυτότητα του παρόντος κειμένου... αν έπρεπε να δώσω μια εξήγηση, θα τολμούσα να πω ότι είναι μάλλον άμυνα, καθώς νιώθω να βάλλομαι ακατάπαυστα από την "ηθική" της πίστης...
όσο για την αμφιβολία: το να αμβιβάλλεις συνεχώς και για τα πάντα, είναι το πιο καλό άλλοθι ώστε να μένεις αδρανής -και απαθής-... νομίζω ότι καλό είναι να παίρνουμε θέση σε κάποια ζητήματα -με κίνδυνο να εκτεθούμε- και αμφισβητώντας πρώτα απ' όλα τον ίδιο μας τον εαυτό, να εξελίσσουμε τη σκέψη μας... | |
martin luther
10-01-2011 @ 03:02 | ::hug.:: ::love.:: χαίρομαι που έγινα η αφορμή!!!!!!! ::hug.:: | |
 |
