| |
Δυο άγγελοι είδαν μια βραδιά
Το χάρο να γυρνάει
Στις γειτονιές να περπατά
Και πόνο να κερνάει.
Μια βόλτα τού 'παν για να πάν'
Τον κόσμο μας με θέα
Ν' αφήσουν λίγο τη δουλειά
Και να τα πουν παρέα.
Μαζί είδαν νιάτα να μεθούν
Μες στου πιοτού τη γλύκα
Και στους χορούς τους να γλεντούν
Κάθε καημό και πίκρα.
Του μίλησαν για τα πουλιά
Που φεύγουν και γυρνάνε
Και για ταξίδια μακρινά
Χωρίς πυξίδα πάνε.
Λουλούδια που θα μαραθούν
Θα χάσουνε το χρώμα
Και για τα νέα που θα βγουν
Από της γης το χώμα.
Του δείξαν' όσα οι θνητοί
Τα βλέπουν και τ' ακούνε
Για όλα όσα τη ζωή
Αξίζει να τη ζούνε.
Τον πήγαν στην ακρογιαλιά
Να μπει στη σιγαλιά της
Μα βλέπει όμορφη κοπελιά
Με δάκρυα στη ματιά της.
«Τι έχεις κόρη κι όλο κλαις
Και βρέχεις τη ματιά σου;
Σου κάνω δώρο ό,τι θες
Να φέρω τη χαρά σου.»
«Για ένα αγόρι έχω καημό
Και στέκομαι στα βράχη
Γιατί έφυγε το πρωινό
Και μ' άφησε μονάχη.»
«Στα ξένα πήγε μακριά
Ή μήπως για φαντάρος
Και σου άφησε για συντροφιά
Της μοναξιάς το βάρος;»
«Ούτε στα ξένα έφυγε
Κι ούτε πήγε φαντάρος
Μπαμπέσικα τον έφαγε
Ξημέρωμα ο χάρος.»
Κι έφυγε ο χάρος σκεφτικός
Στο στέκι του να πάει
Κι εκεί στεκόταν σιωπηλός
Μόνος να ξαγρυπνάει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
