| |
Τέσσερα μάτια ήθελα κι όχι δυο που 'χω μόνο
Για να χωρούν τα δάκρυα απ' το δικό σου πόνο
Δυο μάτια μου 'στειλε ο Θεός μα κι άλλα δυο να είχα
Πάλι δεν θα χωρούσανε τα δάκρυα που μου τύχα(ν)
Κρίμα να κλαίω αμοναχός εγώ και για τσι δυο μας
Κι εσύ να μην πονείς σταλιά (σ)τον αποχωρισμό μας
Τώρα κοιμάμαι αμοναχός μα είναι διπλό το στρώμα
Κι απ' όταν έφυγες κρατά το άρωμά σου ακόμα.
Του πόνου τ' άστρο για να βγει δεν καρτερεί το δείλι
Μον' βγαίνει όπου δει καημό και πικραμένο αχείλι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
