Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271233 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η Ανεράδα των πολλών
 Στη Μ. που το ενέπνευσε.
 
Ζεις σ’ ένα κήπο κρεμαστό
θεριεύεις μες στα αγκάθια.
Κι έναν Χριστό, μικρό Χριστό
ξελόγιασες με πάθια.
Δυο ‘ν’ του μιλάς με προσευχές
την Τρίτη, σα Σαλώμη
των μοιχαλίδων το χορό
σέρνεις δίχα συγνώμη.

Κι από πηγές που είναι πληγές
βοτάνια δοκιμάζεις.
Βασκαίνεις πριν το λυκαυγές
και τον αποθαυμάζεις.
Τη μια του λες για τ’ άγιο φως
την άλλη για σκοτάδι.
Και τον ποτίζεις ένα βιος
που ‘χει τον πόνο, χάδι.

Μες στην πυκνήν, πηκτήν αχλή
μισή οργιά η μορφή σου.
Να’ ξερες μόνο το φιλί
γι’ αυτόν που’ ναι μαζί σου.
Να τον μεθάς στις φυλλωσιές
να μην τονε προδίνεις.
Μα είσαι Ανεράδα των πολλών
και φάντασμα της δίνης.








 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 23
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
sofiagera
10-01-2011 @ 16:22
Να τον μεθάς στις φυλλωσιές
να μην τονε προδίνεις.
Μα είσαι Ανεράδα των πολλών
και φάντασμα της δίνης ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Ομορφιά παράξενη....
στίχος
10-01-2011 @ 16:56
Να σε εμπνέει συχνά...........μυστηριακή ατμόσφαιρα..........εξαιρετικό !!!!!
oneiropola
10-01-2011 @ 17:05
Μες στην πυκνήν, πηκτήν αχλή
μισή οργιά η μορφή σου.
Να’ ξερες μόνο το φιλί
γι’ αυτόν που’ ναι μαζί σου.
Να τον μεθάς στις φυλλωσιές
να μην τονε προδίνεις.
Μα είσαι Ανεράδα των πολλών
και φάντασμα της δίνης.


Εξαιρετικο Αθανασια μου Μπραβο !!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
**Ηώς**
10-01-2011 @ 17:18
Κι από πηγές που είναι πληγές
βοτάνια δοκιμάζεις.
Βασκαίνεις πριν το λυκαυγές
και τον αποθαυμάζεις. ::hug.:: ::theos.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
10-01-2011 @ 17:30
Μες στην πυκνήν, πηκτήν αχλή
μισή οργιά η μορφή σου.
Να’ ξερες μόνο το φιλί
γι’ αυτόν που’ ναι μαζί σου.
Να τον μεθάς στις φυλλωσιές
να μην τονε προδίνεις.
Μα είσαι Ανεράδα των πολλών
και φάντασμα της δίνης.
...........!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΠΟΙΗΣΗ
::theos.:: ::theos.::
stixoplektis
10-01-2011 @ 17:36
Μες στην πυκνήν, πηκτήν αχλή
μισή οργιά η μορφή σου.
Να’ ξερες μόνο το φιλί
γι’ αυτόν που’ ναι μαζί σου.
Να τον μεθάς στις φυλλωσιές
να μην τονε προδίνεις.
Μα είσαι Ανεράδα των πολλών
και φάντασμα της δίνης.

ΟΤΑΝ Η ΠΟΙΗΣΗ ΕΧΕΙ ΕΜΠΝΕΥΣΗ !!!! ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΣΑΝ ΕΣΕΝΑ !!! Υ Π Ε Ρ Ο Χ Ο !!!!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΛΑΧΟΣ
10-01-2011 @ 18:22
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΚατεριναΘεωνα
10-01-2011 @ 18:49
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
11-01-2011 @ 00:28
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
monajia
11-01-2011 @ 00:41
ΥΠΕΡΟΧΟ.........................
ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ.........................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
μηχανοδηγος
11-01-2011 @ 01:45
::angel.:: ::blush.:: ::blush.::
http://www.youtube.com/watch?v=y7SRB-jNmnI
Ναταλία...
11-01-2011 @ 03:22
Κι από πηγές που είναι πληγές
βοτάνια δοκιμάζεις.
Βασκαίνεις πριν το λυκαυγές
και τον αποθαυμάζεις.
Τη μια του λες για τ’ άγιο φως
την άλλη για σκοτάδι.
Και τον ποτίζεις ένα βιος
που ‘χει τον πόνο, χάδι.

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
poetryf
11-01-2011 @ 04:34
http://www.youtube.com/watch?v=eKFUVXiyr1I

Όμορφη μέρα να' χουμε...
iraklisv
11-01-2011 @ 05:13
Ω!!! ::hug.::
ip64003
11-01-2011 @ 05:19
::up.:: ::up.:: ::up.::
barboutsala
11-01-2011 @ 06:52
η μαρμελάδα των ρολών
AETΟΣ
11-01-2011 @ 08:19
!!!!!!!!!!!!!
::hug.::
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
11-01-2011 @ 09:17
Τη μια του λες για τ’ άγιο φως
την άλλη για σκοτάδι.
Και τον ποτίζεις ένα βιος
που ‘χει τον πόνο, χάδι........έξοχο κορίτσι μου γλυκό!!!!!!!!!!! ::love.:: ::kiss.::
Sofitsa
11-01-2011 @ 10:19
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
idroxoos
11-01-2011 @ 11:00
Υπέροχο όλο Αθανασία.!!!!!!!!!! ::yes.:: ::hug.::
Aνδρέας Lark
11-01-2011 @ 14:21
...ίαμα και πληγή, χάση και γέμιση, πλημμυρίδα και άμπωτη, ειρμός και εφύμνιο-γυναικεία καρδιά!
Η ίριδα και το μαυράδι του ποιητή!
ALIROS
11-01-2011 @ 15:05
Ζεις σ’ ένα κήπο κρεμαστό
θεριεύεις μες στα αγκάθια.
Κι έναν Χριστό, μικρό Χριστό
ξελόγιασες με πάθια.
Δυο ‘ν’ του μιλάς με προσευχές
την Τρίτη, σα Σαλώμη
των μοιχαλίδων το χορό
σέρνεις δίχα συγνώμη.

Κι από πηγές που είναι πληγές
βοτάνια δοκιμάζεις.
Βασκαίνεις πριν το λυκαυγές
και τον αποθαυμάζεις.
Τη μια του λες για τ’ άγιο φως
την άλλη για σκοτάδι.
Και τον ποτίζεις ένα βιος
που ‘χει τον πόνο, χάδι.

Μες στην πυκνήν, πηκτήν αχλή
μισή οργιά η μορφή σου.
Να’ ξερες μόνο το φιλί
γι’ αυτόν που’ ναι μαζί σου.
Να τον μεθάς στις φυλλωσιές
να μην τονε προδίνεις.
Μα είσαι Ανεράδα των πολλών
και φάντασμα της δίνης.
::love.::
poetryf
13-01-2011 @ 05:09
http://www.erevos.com/michaelides/anerada/anerada.htm

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο