| |
Έχει περάσει πολύς καιρός,
νόμιζα σ' είχα ξεχάσει,
κι όμως να 'μαι πάλι εδώ,
και η καρδιά μου πάει να σπάσει.
Νά 'σαι, μπροστά μου στέκεσαι,
σε βλέπω, σχεδόν σ'αγγίζω,
νιώθω γλυκά τα χείλη σου
στο στομα μου, δακρύζω.
Σαν μια ταινία αγαπημένη,
που 'χεις πολύ καιρό να δεις,
που βάζεις και την ξαναβλέπεις
και ξέρεις κάθε της σκηνή.
Έτσι κι εγώ γυρνώ το χρόνο
βάζω τραγούδια μας γνωστά,
μπροστά μου βλέπω τις στιγμές μας,
να εκτυλίσσονται ξανά.
Οι δυο γυμνοί σ'ένα κρεβάτι, τα σώματα μας φλόγες αναμένες, οι ανάσες μας κοφτές, σχεδόν ασθματικές, με καις, κι εγώ παραδίνομαι, με φιλάς, το στόμα σου φωτιά... αχ, αυτό το στόμα...
Μ' έχεις χαράξει βαθία. Ξύνω την πληγή και πάλι, άφθνονο αίμα με πλημμυρίζει. Πνίγομαι. Χάνομαι. Σβήνω. Νεκρός... μα χαμογελάω με τα μάτια υγρά...
Μέχρι την επόμενη φορά...
Αντίο μούσα μου...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
