| Στίχοι - μουσική / ενορχήστρωση - ερμηνεία: Δημήτρης Δεμερτζής
Στον δρόμο του συνάντησε εχθές αργά το βράδυ
τις μνήμες του να κάθονται κρυμμένες στο σκοτάδι
γύρω τους περικύκλωναν σκουπίδια και διαμάντια
κομμάτια γυάλινα μικρά και ψεύτικα παλάτια.
Ένα μπουκάλι με κρασί η καθεμιά κρατούσε
μια ιστορία έλεγε και ύστερα πετούσε
προτού χαθεί και ξεχαστεί σαν ύαινα γελούσε
στα μέρη που γεννιότανε μετά ξαναγυρνούσε.
Σε μιά γωνιά στεκότανε τις έβλεπε να φεύγουν
μα όσες απομένανε αρχίσαν να παλεύουν
κάποια κατηγορήθηκε πως ήταν ένα ψέμα
και κάποια άλλη έπρεπε να ζει στα περασμένα.
Γέλια και κλάματα, καυγάδες, λόγια στον αέρα
μία φωνή σταμάτησε σε μια γωνιά πιο πέρα
μες το σκοτάδι γυάλισε σαν ασημένια σφαίρα
ένα ξυράφι που 'γινε του θάνατου η βέρα.
Μαζεύτηκαν οι μνήμες του τριγύρω να χαζεύουν
το ματωμένο χέρι του και δίχως να το θέλουν
σαν τις σκιές ξεθώριασαν στο ξύπνημα της μέρας
και όταν βγήκε η ψυχή τις πήρε ο αέρας.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
|