στίχος
13-01-2011 @ 16:59 | ....μαζί με το κεφάλι μας υποθέτω...
| |
ΛΥΔΙΑ_Θ
13-01-2011 @ 17:37 | .............!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |
monajia
13-01-2011 @ 22:52 | !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
ALIROS
14-01-2011 @ 01:58 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Αυτά τα χέρια ικανά για χάδι κι αγκαλιά
εκπαιδεύτηκαν να μακελεύουν το φαινομενικά
αταίριαστο
Η γνώση συσσωρεύεται χωρίς διακριτικό δίκιου
η άδικου, στριμώχνετε σε ατομικότητες
φτιάχνοντας τα δικά της δικαστήρια
Μωροί σε παιχνίδια αθανασίας. kalhmera!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |
Αλντεμπαράν
14-01-2011 @ 08:01 | απο τα καλυτερα που διαβασα και τα πιο αληθινα | |
Kostas Houston
15-01-2011 @ 12:44 | Hρακλή χαίρομαι που έβαλες το link στο σημερινό σου γιατί αυτό το ποιήμα αγγίζει όλους όσους γράφουν με ψυχή και αιδώ συνάμα... | |
grampsas
15-01-2011 @ 14:00 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΦΙΛΕ ΗΡΑΚΛΗ!!ΜΠΡΑΒΟ! | |
Aνδρέας Lark
15-01-2011 @ 15:05 | Θεωρώ ότι παίρνεις την αφορμή έσωθεν...
...όμως αυτό που το κάνει ΠΟΙΗΜΑ (σε αντίθεση με άλλα συγγενή της ιστοσελίδας) είναι ότι το μεγαλείο της γλώσσας συνοδεύει την προσέγγιση χωρίς το παραμικρό ίχνος ευτελισμού και μικροπρέπειας...!!! | |
 |
