| |
Αδιάφορη η ένταση, η διάρκεια κερδίζει τόπο
Τα άσχημα όλους τους πικραίνουν τη ψυχή
Εύφορη χωρίς μέτρο, χωρίς τρεχάματα και κόπο
Πρέπει έτσι να μάθουμε να ζούμε τη στιγμή.
Τρέχουμε, δεν φτάνουμε τα φτιαχτά τα όνειρά μας
Με πλαστά παραμύθια αυτοψευδόμαστε
Γινόμαστε μεστοί ανεπιπληξίας απ' τα ιδιόχειρά μας
Καίμε όλα τα πίσω μας και με σάλτο οδηγόμαστε.
[I]Περπατάμε ανέμελα, χανόμαστε, ξανά ταριχευόμαστε
Στη ζάλη του κορμιού και της ψυχής
Απατάμε ένοχα και αστεία ειρωνευόμαστε
Στα λάθη τα δικά μας μιας ζωής.[/I]
Τριγύρω μας διάπλατες αναπάντητες εξουσίες
Σε μια ατμόσφαιρα με γέλια και φωνές
Κόβουμε και ξεγράφουμε απανωτές ψυχρολουσίες
Που φώλιασαν στο μέσα μας με χίλιες ηδονές.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
