Kostas Houston
16-01-2011 @ 19:22 | poli siginitiko to poiima sou. Na ziseis na ti thimasai. | |
monajia
16-01-2011 @ 23:26 | ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ....................
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
Χρίστος Κ.
17-01-2011 @ 00:42 | «ξερω πως ο πιο μεγαλος σου φοβος ημουν εγω
εμενα δεν ηθελες να εγκαταλειψεις
για αυτο τον εδιωχνες τον βαρκαρη που ηρθε να σε περασει απεναντι
μην μου λυπασαι μανουλλα μου
γιατι με τοση αγαπη που με γεμισες
ακομα κι η μοναξια μου πληρης είναι»
Είναι πολύ δύσκολο να πούμε το ύστατο αντίο σε άτομα που αγαπήσαμε και μας αγάπησαν.
Αυτό είναι κάτι που μια μέρα θα το περάσουμε όλοι μηδενός εξαιρουμένου. Μέχρι να έρθει η σειρά μας να περάσουμε απέναντι θα κατευοδώσουμε πολλές φορές αγαπημένα μας πρόσωπα.
Όσοι πέρασαν όμως απέναντι είναι ποια ευτυχισμένοι. Εκεί δεν υπάρχει πόνος και δάκρυ ούτε καημός.
Και κάτι που έχω γράψει αρκετές φορές εδώ στο site και θα το επαναλάβω. Οι ψυχές των νεκρών δεν βρίσκονται στο κοιμητήριο και οι επισκέψεις μας εκεί δεν τους βοηθούν. Οι ψυχές μπορούν να μας δουν μόνο μέσα στην εκκλησία. Γι’ αυτό η μεγαλύτερη προσφορά σους κεκοιμημένους είναι να βρισκόμαστε κάθε Κυριακή στην εκκλησία και να τους ανάβουμε ένα κεράκι.
Πολύ ωραίο!
Την καλημέρα μου
| |
ΜΑΤΙΑ ΨΥΧΗΣ
17-01-2011 @ 04:16 | Θα είναι πάντα μέσα στην καρδιά σου κοπέλλα μου!!!!! | |
Ναταλία...
17-01-2011 @ 04:34 | ξερω πως ο πιο μεγαλος σου φοβος ημουν εγω
εμενα δεν ηθελες να εγκαταλειψεις
για αυτο τον εδιωχνες τον βαρκαρη που ηρθε να σε περασει απεναντι
μην μου λυπασαι μανουλλα μου
γιατι με τοση αγαπη που με γεμισες
ακομα κι η μοναξια μου πληρης ειναι
Να ζεις να την θυμάσαι Άντρη μου ::angel.:: ::hug.:: ::hug.:: | |
 |
