stixoi.info: Ζωή

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133296 Τραγούδια, 271883 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ζωή

Ψάχνω μες στο σκοτάδι,πηχτό σκοτάδι του χειμώνα
στη σκόνη της νοσταλγικής μου οδύνης
μια καρέκλα
δειλά-δειλά να την φέρω κάτω από το περβάζι μου
να σκαρφαλώσω να δω
τον ήλιο

Χόρευε ο ήλιος μέσα απ' τα στόρια τόσα χρόνια
ανάσα ζωής σε θάνατο προμελετημένο
μια ζωή χωρίς ζωή
ρουτίνα μιζέρια στεναχώρια
μια ζωή ρομποτική
μια διαρκής ασφυξία

Μες στο σκοτάδι ψηλαφούσα το μέλλον
που σαν σκόνη γλιστρούσε μέσα από τα χέρια μου
και βούλιαζα πάλι στον έρεβο μέχρι να κλείσω τα μάτια
βαριά από νύστα, βαριά από θλίψη
και ξαπλώσω το νεκροζώντανο κουφάρι μου στο πάτωμα.

Και ακόμα, τόσον καιρό μετά
χωρίς ίχνος ελπίδας να σιγοκαίει στο χειμωνιάτικο αγιάζι
προσδοκώ πώς θα καταφέρω
να δω για λίγο το φως,τον ήλιο,τη ζωή
και ας είναι να μη δω τίποτε άλλο-
τίποτε άλλο δεν θέλω...


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Κακοποίηση, οικοπεδοποίηση, τσιμεντοποίηση... Τόση πολύ ποίηση σε μια τόσο πεζή ζωή...

monajia 18-01-2011 @ 10:46	Και ακόμα, τόσον καιρό μετά χωρίς ίχνος ελπίδας να σιγοκαίει στο χειμωνιάτικο αγιάζι προσδοκώ πώς θα καταφέρω να δω για λίγο το φως,τον ήλιο,τη ζωή και ας είναι να μη δω τίποτε άλλο- τίποτε άλλο δεν θέλω... ::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
sofiagera 18-01-2011 @ 10:47	Μες στο σκοτάδι ψηλαφούσα το μέλλον που σαν σκόνη γλιστρούσε μέσα από τα χέρια μου ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Συγκλονιστικό!!!!
Ναταλία... 19-01-2011 @ 03:43	Και ακόμα, τόσον καιρό μετά χωρίς ίχνος ελπίδας να σιγοκαίει στο χειμωνιάτικο αγιάζι προσδοκώ πώς θα καταφέρω να δω για λίγο το φως,τον ήλιο,τη ζωή και ας είναι να μη δω τίποτε άλλο- τίποτε άλλο δεν θέλω... Πολύ καλό ::yes.:: ::theos.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο