| |
Ματωμένο σάββατο
ματωμενη κυριακή ματωμένα τα πάντα ματωμενη και εσύ
Ματωμένο φεγγάρι
Ο ουρανός σκοτεινός
Τα κοράκια τριγύρω να μου κρύβουν το φώς
Σάπια ημέρα ξημερώνει και παλι οι λύκοι δεν ουρλιάζουν εχουν σκυφτό το κεφάλι
Ματωμένο σάββατο και ο ουρανός σιωπηλός έρχεται μπόρα και ειναι σαν να κλαίει ο ουρανός.
Εγώ έχω μία ανάμνηση κλεισμένη στο ντουλάπι καθε φορα που πλησιάζει σάββατο πέφτει και ενα δάκρυ
Πεφτει και ενα χαμόγελο για να μου θυμίζει αυτα που περάσαμε μαζί και ακομα δεν εχουν σβήσει.
Το δάκρυ του σαββάτου καρδια μου για σενα πέφτει έφυγες εσύ ας ειναι κάποια μέρα να επιστρέψεις.
Ας είναι να βρεθούμε για μια στιγμή αγκαλιά και αυτή η στιγμή να κρατήσει παντοτινα
Καθε φορα που ξημερώνει σάββατο το μυαλό μου ταξιδεύει στα παλιά
Και οταν ανακαλύπτει πως δεν μπορει να γυρίσει σε αυτα δακρύζει και πονά
Ματωμένο σάββατο
Ματωμενη κυριακή
ξημερώνει Δευτέρα
μα δεν ξυπνας, γιατί;
[align=center]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
