| |
'Ενα παραμύθι που γεννιέται στη καρδιά μου
Μ'αγκαλιάζεις κ αναπτερώνονται τα όνειρά μου
Τα κύματα του Δούναβη με παίρνουν στα νερά τους
κ τα θέλω μου κάνουν τ'άστρα δικά τους
Μην χαράξει αν είναι να μην σε βρω εδώ
ας με κρατήσει ο Μορφέας σ'αυτό το απατηλό
Ο κόσμος μια πεμπτουσία που η μορφή σου κυριαρχεί
κ η ζωή ένα ταξίδι που χωρίς εσένα ναυαγεί
Σ'ότι δεν υπάρχεις βρίσκω την ομορφιά
σ'ότι αγγίζεις ανταμώνω κ την καρδιά
Όπου δεν υπάρχεις βρίσκω την ζωή
εκεί που είσαι ανακαλύπτω κ την ψυχή
Τι χρειάζεται για να γίνουν δυο άνθρωποι ένα;!
Η ζωή μου δεν υφίσταται πια χωρίς εσένα
'Ενα ποίημα φτωχό να εκφράσει το σ'αγαπώ
'Ενα σώμα, μια καρδιά που σε ποθούν εδώ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
