Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Trial
 κάπως μπερδεμένο, ε?
 
Το ξέρω...
το ξέρω πως δεν μπορείς
ότι σου είναι δύσκολο
κι έμενα όμως...
κι εμένα
ας είμαστε ειλικρινής
για μια φορά
κι ας είναι δύσκολο...
πέντε λεπτά
να εξομολογηθούμε ό,τι βαραίνει τις ψυχές μας
να κοιταχτούμε αντικρίζοντας τις χρόνιες πληγές μας
δεν ήθελα να καταλήξουμε έτσι...
τώρα αρχίζω και μαθαίνω
την ειρωνεία της ζωής
την έβλεπα, την άκουγα, την ένιωθα...
δεν ήθελα να την πιστέψω
το ξέρω δεν μπορείς...
είναι πικρή η αλήθεια
ακόμα κι εσύ σε μια στιγμή, μπροστά μου
δεν έχεις τι να πεις
και σιωπηλά ζητάς βοήθεια
περιμένοντάς με
πότε θα σταματήσω να μιλώ
πότε θα σηκωθώ να φύγω
πότε θα πάψω πια να ζω
σε ένα όνειρο-ουτοπία
προκαλέι...
αμηχανία, νευρικότητα
για αυτό σου είναι δύσκολο
κι εμένα επίσης...
και με στενοχωρεί αφάνταστα
που θέλεις να με αφήσεις
μα δε μιλάς, να μη φανεί
ότι με διώχνεις μακριά σου
να μη σταματήσω να σε αγαπώ
κι ας φεύγω από κοντά σου
με αμηχανία, νευρικότητα
δε θέλω να σε βλέπω έτσι
και λυπάμαι...
λυπάμαι πολύ, μα δε θα μου μιλήσεις
δε θα ζητήσεις να με δεις
στη σκέψη αυτή παθαίνεις κρίσεις...
δεν ήμουνα κοντά σου στην αρχή
και πως το χρόνο να γυρίσεις...
δεν το ήξερα... λυπάμαι
κι εξακολουθώ να μην το ξέρω
αν με είχες ανάγκη στη σιωπή
και θα προτιμούσα να είμαστε μαζί
την ώρα που έτρεμα,
την αγκαλιά σου απ’τη ζωή
και ας πέθαινα..
και θα ‘τρεχα στον ουρανό επάνω
αλλά δε θα μου πεις ποτέ
κι ας αφορά κι εμένα...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Χωρισμός,Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Είμαστε όλοι αιχμάλωτοι στο βυθό της λογικής, αναπνέουμε με όνειρα...
 
Helene52
23-01-2011 @ 16:10
κι εξακολουθώ να μην το ξέρω
αν με είχες ανάγκη στη σιωπή
θα προτιμούσα να είμαστε μαζί
την ώρα που έτρεμα,
την αγκαλιά σου απ’τη ζωή
και ας πέθαινα..
και θα ‘τρεχα στον ουρανό επάνω
αλλά δε θα μου πεις ποτέ
κι ας αφορά κι εμένα...

Υπέροχο !!!!!!!
Καλημέρα Κώστα και καλή εβδομάδα ::theos.:: ::yes.:: ::hug.::
kallia
23-01-2011 @ 16:18
κι ας φεύγω από κοντά σου
με αμηχανία, νευρικότητα
δε θέλω να σε βλέπω έτσι
και λυπάμαι...
λυπάμαι πολύ, μα δε θα μου μιλήσεις
δε θα ζητήσεις να με δεις
στη σκέψη αυτή παθαίνεις κρίσεις...


να παθει κρισεις πολυ θα το χαρω. σημερα ειμαι κακια το ξερω
αλλα δεν αντεχω την παρωδια στη ζωη.
καθαρια ζωη ποιος μπορει να μου χαρισει?
μια χαρα το εγραψες και καθολου μπερδεμενο.
σ επαισα μια χαρα:) ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
23-01-2011 @ 16:21
...........!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Κωστή γράφεις τέλεια ::theos.:: ::theos.:: ::love.:: Πολύ δυνατό!!!!!!!!Καλησπέρα
oneiropola
23-01-2011 @ 16:52
κι εξακολουθώ να μην το ξέρω
αν με είχες ανάγκη στη σιωπή
θα προτιμούσα να είμαστε μαζί
την ώρα που έτρεμα,
την αγκαλιά σου απ’τη ζωή
και ας πέθαινα..
και θα ‘τρεχα στον ουρανό επάνω
αλλά δε θα μου πεις ποτέ
κι ας αφορά κι εμένα...

Υπεροχο Κωστη !!! ::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
thea-ch
23-01-2011 @ 16:57
iperoxo! ::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
monajia
23-01-2011 @ 22:52
ΕΓΡΑΨΕΣ........................
ΥΠΕΡΟΧΟ.............................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
στίχος
24-01-2011 @ 03:47
περιμένοντάς με
πότε θα σταματήσω να μιλώ
πότε θα σηκωθώ να φύγω
πότε θα πάψω πια να ζω
σε ένα όνειρο-ουτοπία

μα δε μιλάς, να μη φανεί
ότι με διώχνεις μακριά σου

και ας πέθαινα..
και θα ‘τρεχα στον ουρανό επάνω
αλλά δε θα μου πεις ποτέ
κι ας αφορά κι εμένα...

...θαυμάσιο Κώστα !!!! καλημέρα...
φλοισβος
28-01-2011 @ 11:23
Έξοχο Κώστα!!!!!! Έξοχο!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
φραγκοσυριανος
28-01-2011 @ 11:56
::up.:: ::theos.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο