stixoi.info: Μιση Στερια

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Μιση Στερια

Επειδή την ώρα που το έγραφα μου ’πιασε τα χέρια, μου τα φίλησε και δάκρυσε… στο αφιερώνω Δον…μικρέ μου γιε … Κι ετούτο εδώ.. ατελέσφορο ας μείνει

[B]
Έχεις σαλπάρει το όνειρο σου γι αλλού,
σε μακρινές στεριές κι όπου αυτό σε βγάλει.
Σήκωσες άγκυρα μες το μυαλό σου. Αφού
η ίδια ανάμνηση, αλλού για αλλού σε πάει.

Και ταξιδεύεις σε μια δύνη του μυαλού.
Σαν αυτοκόλλητο στα ίδια έχεις κολλήσει.
Μια παπαρούνα έχεις βγάλει απ τον νου
που την πετάς να πέσει κάτω κι ας μαδήσει.

Δεν λογαριάζεις αν το κύμα σε πετά,
δεν ξαποσταίνεις κι όλο στο άχτι τριγυρίζεις.
Κόβεις διλήμματα στυγνά και ιδανικά.
Μέσα στον κόσμο που κρατάς όλο αφρίζεις..

Μες τα κιτάπια τριγυρνάς έναν αιώνα.
Ξεσπάς σε γέλια και σφυρίζεις στον αγώνα.
Από τον ύπνο σου ξυπνάς στα περασμένα.
Και στα στερνά μου με κερνάς λόγια ληγμένα.

Έχεις για Ιθάκη σου λιμάνι αλαργινό.
Κλείνεις τα αφτιά σε ότι δεν σε προσκυνάει.
Αλλάζεις ρότα και απορείς με έναν λυγμό
που στον λαιμό σου, δέκα χρόνια γρατζουνάει.

Μια επανάσταση βαστάς και ανεμίζεις
που σου επιβάλανε να βρεις μισή στεριά.
Μοιράζεις πόνους σαν ιερέας αφορίζεις
Και πυρπολείς… του άλλου κόσμου δανεικά.[/B]


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 11 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Ας είχε "xώρο" η ψυχή... να τα3ιδεύει...

Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ 24-01-2011 @ 01:30	::yes.:: ::yes.:: καλημερα......!!!!!!!!!!!!!!!!!
monajia 24-01-2011 @ 01:47	Μια επανάσταση βαστάς και ανεμίζεις που σου επιβάλανε να βρεις μισή στεριά. Μοιράζεις πόνους σαν ιερέας αφορίζεις Και πυρπολείς… του άλλου κόσμου δανεικά. ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ............... ::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
stixoplektis 24-01-2011 @ 02:37	Έχεις για Ιθάκη σου λιμάνι αλαργινό. Κλείνεις τα αφτιά σε ότι δεν σε προσκυνάει. Αλλάζεις ρότα και απορείς με έναν λυγμό που στον λαιμό σου, δέκα χρόνια γρατζουνάει. Μια επανάσταση βαστάς και ανεμίζεις που σου επιβάλανε να βρεις μισή στεριά. Μοιράζεις πόνους σαν ιερέας αφορίζεις Και πυρπολείς… του άλλου κόσμου δανεικά. ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΩΡΑΙΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ !!!! ΘΑ ΤΟ ΠΡΟΣΒΑΛΛΩ !!!!
ΚΟΥΚΛΑΚΙ 24-01-2011 @ 03:33	Δεν λογαριάζεις αν το κύμα σε πετά, δεν ξαποσταίνεις κι όλο στο άχτι τριγυρίζεις. Κόβεις διλήμματα στυγνά και ιδανικά. Μέσα στον κόσμο που κρατάς όλο αφρίζεις.. oreo mpravo ::up.:: ::up.:: ::up.::
oneiropola 24-01-2011 @ 08:19	Έχεις για Ιθάκη σου λιμάνι αλαργινό. Κλείνεις τα αφτιά σε ότι δεν σε προσκυνάει. Αλλάζεις ρότα και απορείς με έναν λυγμό που στον λαιμό σου, δέκα χρόνια γρατζουνάει. Μια επανάσταση βαστάς και ανεμίζεις που σου επιβάλανε να βρεις μισή στεριά. Μοιράζεις πόνους σαν ιερέας αφορίζεις Και πυρπολείς… του άλλου κόσμου δανεικά. ::up.:: ::theos.:: ::up.::
kallia 24-01-2011 @ 08:38	Δεν λογαριάζεις αν το κύμα σε πετά, δεν ξαποσταίνεις κι όλο στο άχτι τριγυρίζεις. Κόβεις διλήμματα στυγνά και ιδανικά. Μέσα στον κόσμο που κρατάς όλο αφρίζεις.. ::up.:: ::up.:: ::up.::
στίχος 24-01-2011 @ 08:53	Κλείνεις τα αφτιά σε ότι δεν σε προσκυνάει. ...............μεγάλος στίχος..........!!!! Μοιράζεις πόνους σαν ιερέας αφορίζεις..............επίσης....!!!!! ...να χαίρεσαι τον Δον μικρό σου γιό..........!!!!!
grampsas 24-01-2011 @ 09:19	Πολύ ωραίο!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
aprobleptos 24-01-2011 @ 09:28	Μοιράζεις πόνους σαν ιερέας αφορίζεις Και πυρπολείς… του άλλου κόσμου δανεικά. ...Μιση στερια ...μιση καρδιά όλοι οι πονοι μια γροθια... (..παλιοτερο μου..) ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΑΙΟΛΟΣ 24-01-2011 @ 13:49	Μια παπαρούνα βγάζεις τώρα απ' το νου και την χαρίζεις στο φεγγάρι να ανθίσει.. ::yes.::
φλοισβος 28-01-2011 @ 08:37	ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο