| |
Κράτησα μια αναπνοή
Για να ξεχάσω την συνήθεια
Όλα εκείνα τελικά
Που μου πληγώνουν τα στήθια
Καθώς θυμάμαι
Εκείνο το πρωινό
Κοντά σου να μαι
Να θέλω να σε κρατώ
Όπως κανείς δεν σε κράτησε
Στα μάτια να σε κοιτώ
Το παραμύθι που σου τάζω
Να μην έχει τελειωμό
Και από τον κήπο μου
Που καταπράσινος δεσπόζει
Φτιάχνω την λύπη μου
Είναι το μόνο που αρμόζει
Τώρα που είσαι μακριά
Σε μιαν άλλη αγκαλιά
Τώρα που ξέρω τι έχω φταίξει
Και δεν είμαι καλά
Το λουλούδι σου κόβω
Τατουάζ μου στον ώμο
Η γλυκιά ματιά σου φτάνει
Να βαδίσω στον χρόνο
Να τελειώσω
Κάθε σκέψη λαβωμένη
Κάθε μέρα που ξημέρωσε
Κι ήμουν κυνηγημένη
Από το θάρρος της αλήθειας
Σαν ένα χέρι βοήθειας
Η δική σου καλημέρα
Δεν είναι θέμα συνήθειας
Είναι το σ αγαπώ
Μαζί με τα όνειρα μου
Είσαι ο μόνος καρδιά μου
Που περνάς τα όρια μου
Και σε σκέφτομαι συχνά
Έχω να γράψω πολλά
Μα η σιωπή μου είναι εκείνη
Που αξίζει και νικά…
Είναι μεγάλη η χαρά σου
Έχεις ότι ήθελες πάντα
Τα δάκρυα μου…
Κι όταν μένει μόνη η αγκαλιά
Αγγελούδια πετούν
Ξεψυχισμένα μαρτυρούν
Κάθε πόνο που διέπει το κορμί μου
Από τον αναστεναγμό
Που μακριά παίρνει την πνοή μου
Γιατί ετούτη την ώρα
Έχει χαθεί η ψυχή μου..
Έχω χάσει πια την μιλιά μου
Μ αηδιάζουν τα όνειρα μου
Είναι όλα όσα με πλαισιώνουν
Τόσο ευτυχισμένα
Μα εσύ είσαι μακριά μου
Και δαγκώνω την καρδιά μου
Να πάψουν πια τα όνειρα μου
Άλλο κοντά σου να με φέρνουν
Αναμνήσεις τρελές που σκοτώνουν
Και τα μυστικά μου ασταμάτητα
Στις φλέβες να κυλούν….
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
