| |
Ενας ψυχρος φοβος ψιθυριζει ξανα....
λογια, αποηχοι της νυχτας...
Παγωνει η φλογα της ζωης
πανω στα χειλη ενος μεσημεριου
που εφτασε στην δυση του...
λιωνει σαν κερι κατω
απο το βλεμμα ενος αγεραστου χρονου....
Κυλουν οι στιγμες....
γλιστρουν σαν ρουχα πανω στην γυμνη σαρκα....
ξοδευονται....σβηνουν σαν βροχη απο φιλια....
σαν τοτε που ολα τα κομματια του εαυτου μου
ηταν ενωμενα μεσα στα χερια σου....
τοτε που οι δινες των σκεψεων δεν ηταν τοσο σκοτεινες....
εχει περασει αληθεια τοσος καιρος....?
Οι σκιες της καμαρας γητεμενες απο το αγγιγμα του σκοτους
απλωνονται....τα ανυπαρκτα φτερα ενος
ονειρου που δεν θα πεταξει ποτε πια...
ζωντανευουν....μαριονετες που μονο τα εμπειρα δαχτυλα
του πονου μπορουν να τις ελεγξουν....
Νοσταλγικα του χορου τα βηματα....
θυμισες παρασυρμενες απο την θυελλα των αισθησεων....
λαμπει το δακρυ μεσα στο σκοταδι της αιωνιοτητας....
χαιδευει το προσωπο σαν καλοκαιρινη βροχη....
κι ειναι τα βογγητα του ερωτα που υποδεχτηκε η σιωπη....
σαν ονειρα σβηνουν κατω απο το ηδονικο φως της αυγης....
Ποθος που εφτασε μεχρι την ακρη του σεντονιου....
η καρδια τους χτυπους χαμηλωνει καθως
η αγκαλια σφιγγει πιο πολυ...μονο για μια στιγμη....
κρατιεται απο την αναμνηση....
σαν παρεισακτη ψυχη σε ξενο σωμα.....
Αγαπης αισθηματα....
πεφτουν το ενα μετα το αλλο σαν μολυβενιοι στρατιωτες....
λαμπουν σαν φαναρακια στον αδειο δρομο....
κι εκεινη η σκια....που τοσο καιρο με ακολουθει....
χρονια περπατησε μεσα σε παραμυθενιους κηπους....
διεσχισε στοιχειωμενα δαση
κι αφησε το αιμα της πανω σε τσακισμενα βραχια....
γιατι....?
μονο για να μου προσφερει την σιωπη της....
Και περναει ο καιρος....
το κορμι αλλαζει χερια...
σαν φονικο μαχαιρι που
δεν βρισκει το θυκαρι του.....
Σ'αγαπαω....
φροντισε να το ξεχνας....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
