| |
| | 26/1/11 |  | | |
Όταν βαθιά, στα σκοτεινά, νερά του παραδείσου,
Αυτά που τον χωρίζουνε απ’ της κόλασης τα φώτα,
Φυλακιστείς, θωρώντας τα παράξενα της φύσης
Και μαγεμένη εκεί η φωνή που στάζει στο μυαλό σου,
Τρομάξει από την πολλή του θάνατου τη φρίκη,
Αναλογίσου πως ποτέ ο Άδης της αλήθειας ή της ψευτιάς υπόσχεση
Δεν έδωσε ποτέ του.
Ο θάνατος ποιος έχει πει πως έχει δύο δρόμους;
Ο θάνατος χωρίζεται σε μέρα και σε νύχτα,
Ο ένας δρόμος ο καλός ο άλλος της κατάρας
Και τα μυαλά ποτίζουνε με φόβο να ξυπνάνε.
Όταν σβηστούν απ’ τη ψυχή του δαίμονα τα λόγια,
Όλοι θα λογαριάζουνε ωραίο το ταξίδι,
Χωρίς διλήμματα σωρό και ενοχές και τύψεις,
Για το μετά που θε να ‘ρθεί , τ’ αύριο του θανάτου.
Γιατί η ζωή είναι μικρή φεύγει μέρα τη μέρα
Κι αν δε τη ζεις απ’ την αρχή τότε μακριά της κρύψου
Δειλούς ποτέ δε κράτησε στου έρωτα τη δίνη
Στου ουρανού την αγκαλιά δεν έκρυψε τον πόθο.
Γύρισε μπρος τα μάτια σου, ευθεία, στον καθρέφτη
Τα λάθη σου λησμόνησε , τα χρόνια σου που θα ‘ρθουν
Στο φως της μέρας να ορκιστείς πως δεν θα ξανακάψεις,
Τα όνειρα που έρχονται, να μείνεις μαγεμένος
Και στη ζωή που σ’ αγαπά, πιστός, αφοσιωμένος.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Πολλά μπορούσε τίποτα δεν έκανε και έζησε περιμένοντας να ζήσει | | | |
|
monajia
26-01-2011 @ 10:56 | Στου ουρανού την αγκαλιά δεν έκρυψε τον πόθο.
Γύρισε μπρος τα μάτια σου, ευθεία, στον καθρέφτη
Τα λάθη σου λησμόνησε , τα χρόνια σου που θα ‘ρθουν
Στο φως της μέρας να ορκιστείς πως δεν θα ξανακάψεις,
Τα όνειρα που έρχονται, να μείνεις μαγεμένος
Και στη ζωή που σ’ αγαπά, πιστός, αφοσιωμένος.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | μηχανοδηγος
26-01-2011 @ 12:39 | ::angel.:: ::blush.:: ::blush.::
http://www.youtube.com/watch?v=QqjU7Hv4z1c | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
