| |
| | Ο βυθός |  | | |
πήρε το κύμα τη σιωπή,
και ο βύθος σωπαίνει,
ηχεί το κύμα στη βροχή,
και η ανάσα σου βαθαίνει.
ηχούν και τα φιλιά μες τη σιωπή,
και η νύχτα ξεθαρρεύει,
γέρνει το φεγγάρι αγκαλιά,
στο αστέρι που σε θέλει.
και μια κρυμμένη αγκαλιά,
όπου ποτέ δεν είδες,
ξέρει πόσες τελείωσαν,
κι έτσι ποτέ δε βγήκε.
μα τώρα παραδίνεται,
στα μάτια σου τα μαύρα,
μίλησε απόψε ο βυθός,
και ρίσκαρε τα πάντα...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | | |
|
aridaios
26-01-2011 @ 18:44 | και μια κρυμμένη αγκαλιά,
όπου ποτέ δεν είδες,
ξέρει πόσες τελείωσαν,
κι έτσι ποτέ δε βγήκε.
::smile.:: ::yes.:: ::smile.:: | | monajia
26-01-2011 @ 23:29 | ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ..................
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | Σμαραγδα 2,17
27-01-2011 @ 01:22 | πολύ καλο ::up.:: | | Pavlos Melas
27-01-2011 @ 01:34 | Πολύ ωραίο!!!!!!!!!!!!!!!!!!καλή σου μέρα | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
