| Τα λιγδιασμένα τα παιδιά ,που αγαπάνε τη ρουφιανιά
μας λείψανε για μήνες,
ήταν σε υποβρύχιο και παίζαν τις Κατίνες.
Τα είχε πιάσει μιά ντροπή που ήταν κάπως τεχνητή,
καθώς έπεσε κλύσμα,
καθότι ξεμπροστιάσανε μια φίλη μ’ένα βύσμα.
Ρεζίλια και ρεντίκωλα, παιδάκια φλώρια δίπολα,
με έμμονες ιδέες,
δηλώνουνε αναρχικοί,μα είναι ομοφοβικοί,
ξερόλες αρουραίες.
Μα μια βραδιά που έδωσαν,ο γύς στον άλλον θάρρος
ήρθαν ως τσούρμο εν χορό,
με προσβολές ένα σωρό για να το παίξουν Χάρος.
-Χα χα, τι ωραία τεχνική, ούτε αγράμματοι βοσκοί
πια δεν την εφαρμόζουν,
τι απελπισία να ‘ναι αυτή; βρε μαδημένοι πετεινοί.
Μπαλώματα δεν σώζουν.
Η αλαζονεία η μοναχή είναι σαν παγερή βροχή,
πρόσωπα μαστιγώνει,
σε απελπισίας κίνηση, ωθεί και ταπεινώνει.
Μικροαστοί αναρχίζωντες,δίχως καθόλου ορίζοντες
εξίσωση φασίστα.
Με χλεύη και λακεδισμό, τον τελευταίο ασπασμό
λαμβάνουνε σε πίστα.
Βγαίνουν από τις τρύπες τους,ψάχνοντας με τις μύτες τους,
μπας κι άλλαξε το κλίμα.
Δεν σήκωνε, και κλάψανε κι από την μέθη πλάκωσαν
το ένα, το άλλο βλήμα.
Βίντεο = http://www.youtube.com/watch?v=gzFtkhlFrxk
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|